تیم ملی ارژانتین
تیم ملی فوتبال آرژانتین
| آرژانتین | ||||
 | ||||
| لقب | آسمان آبی و سفیدها Albicelestes آلبی سلسته |
|||
| فدراسیون | اتحادیه فوتبال آرژانتین | |||
| کنفدراسیون | کونمبول (آمریکای جنوبی) | |||
| سرمربی | آلخاندرو سابه‌یا | |||
| دستیار | جولیان کامینو | |||
| کاپیتان | لیونل مسی | |||
| بیشترین بازی ملی | خاویر زانتی (۱۴۵) | |||
| بیشترین گل ملی | گابریل باتیستوتا (۵۶) | |||
| ورزشگاه خانگی | مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی | |||
| کد فیفا | ARG | |||
| رده‌بندی فیفا | ٢ | |||
| برترین رده در فیفا | ۱ (۲۰۰۷، ۲۰۰۸) | |||
| پایین‌ترین رده در فیفا | ۲۴ (آگوست ۱۹۹۶) | |||
| رده الو | ۳ | |||
| برترین رده الو | ۱ (ژوئیه ۲۰۰۷) | |||
| پایین‌ترین رده الو | ۲۸ (ژوئن ۱۹۹۰) | |||
| ||||
|
نخستین بازی ملی ۱۶ می ۱۹۰۱ اروگوئه ۲ - ۳ آرژانتین[۱] | ||||
|
بهترین پیروزی ۲۲ژانویه ۱۹۴۲ آرژانتین ۱۲ - ۰ اکوادور | ||||
|
بدترین شکست ۱۵ ژوئن ۱۹۵۱ چک و اسلواکی ۶ - ۱ آرژانتین | ||||
| جام جهانی | ||||
| حضور | ۱۵ (نخستین ۱۹۳۰) | |||
| بهترین نتیجه |
شرکت در دور پایانی: ۱۵ بهترین نتیجه: ۱۹۸۶, ۱۹۷۸ |
|||
| نام منطقه‌ای | کوپا آمریکا | |||
| حضور | ۳۸ (نخستین ۱۹۱۶) | |||
| بهترین نتیجه | قهرمان در دوره‌های , ۱۹۲۵, ۱۹۲۷, ۱۹۲۹ ۱۹۳۷, ۱۹۴۱, ۱۹۴۵ ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۵۵, ۱۹۵۷, ۱۹۵۹, ۱۹۹۱, ۱۹۹۳ |
|||
تیم ملی فوتبال آرژانتین (به اسپانیایی: Selección de fútbol de Argentina) یک تیم فوتبال بین‌المللی است که به نمایندگی از کشورآرژانتین به میدان می‌رود. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال آرژانتین فعالیت می‌کند.[۲] ورزشگاه خانگی این تیم مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی[۳] است و سرمربی این تیم آلخاندرو سابه‌یا می‌باشد.[۴] این تیم در حال حاضر در رتبه هفتم رده‌بندی فیفا جای دارد.[۵]
آرژانتین ۲ بار در جام جهانی فوتبال، در سالهای ۱۹۷۸ (به عنوان میزبان) و ۱۹۸۶،[۶] قهرمان شده‌است. این تیم همراه با برزیل واسپانیا،آلمان تیم‌هائی هستند که در خارج از قاره خود به قهرمانی جام‌جهانی رسیده‌اند.[۷]آرژانتین همچنین در مسابقات کوپا آمریکا (۱۴ بار)، المپیک (۲ بار) و جام کنفدراسیون‌ها به قهرمانی رسیده‌است.
آرژانتین به همراه فرانسه دو تیمی هستند که در سه جام معتبر فوتبال (جام جهانی، جام کنفدراسیون‌ها و المپیک) قهرمان شده‌اند.[۸]رقبای آرژانتین در دنیای فوتبال با توجه به رویدادهای تاریخی، آلمان، برزیل، اروگوئه و انگلستان هستند. بازی‌های آرژانتین با تیمهای یاد شده همواره از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.[۹][۱۰]
در سال ۲۰۰۰، دیگو مارادونا ستاره سالهای نه چندان دور آرژانتین در رای گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستمبیشترین رای را بدست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان برترین گل قرن برگزیده شد.[۱۱]
تاریخچه[ویرایش]
آغاز رسمی فوتبال در آرژانتین به سال ۱۸۹۳ بازمی‌گردد.[۱۲]نخستین مسابقه رسمی تیم ملی فوتبال آرژانتین در ۱۶ می۱۹۰۱ مقابل اروگوئه در مونته ویدئو بود که با برد ۳-۲ آرژانتین به پایان رسید.[۱۳] آرژانتین تا به حال در چهار فینال جام جهانی حضور داشته که حاصل آن دو عنوان قهرمانی می‌باشد. فینال نخست بازمی‌گردد به اولین دوره جام‌جهانی در سال ۱۹۳۰، دراین مسابقه آرژانتین در مقابل اروگوئهمیزبان ۴-۲ بازنده شد. آسمان آبی و سفیدها (به اسپانیایی: Albicelestes) فینال بعدی خود را در کشور خود و با پیروزی ۳-۱ مقابل هلند به پایان بردند. آرژانتینی‌ها ۸ سال بعد و در مکزیک، به رهبری دیگو مارادونا با پیروزی ۳-۲ برابر آلمان غربی دومین قهرمانی را به دست آوردند. آخرین فینال آنهابازمی‌گردد به جام جهانی ۹۰ ایتالیا، که در مسابقه‌ای بحث برانگیز ۱-۰ مغلوب آلمان غربی شدند.[۱۴]
سرمربی‌گری آرژانتین در جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ را به ترتیب، سزار لوییس منوتی و کارلوس بیلاردو بر عهده داشتند.
آرژانتین در جام ملت‌های آمریکا جنوبی نیز با کسب ۱۴ عنوان قهرمانی بسیار موفق بوده‌است. قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۲، ۲ قهرمانی در بازی‌های المپیک در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، از دیگر افتخارات مهم این تیم می‌باشد. در ماه مارس ۲۰۰۷ آرژانتین برای اولین بار به صدر رده‌بندی جهانی فیفا صعود کرد.[۱۵]
جام‌جهانی ۱۹۳۰[ویرایش]
جام‌جهانی ۱۹۷۸[ویرایش]
فیفا در کنگره ششم ژوئیه سال ۱۹۶۶ خود در لندن تصمیم گرفت آرژانتین میزبان جام جهانی باشد و این مسوولیت در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ به ترتیب به کشورهای اسپانیا و کلمبیا سپرده شد. دو سال پس از کودتای نافرجام در آرژانتین، این کشور میزبان جام‌جهانی ۱۹۷۸ بود. آرژانتین پس از حضور در فینال نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی به میزبانی اروگوئه در سال ۱۹۳۰، مدتی طولانی انتظار کشید تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد. حمایت بی‌دریغ تماشاگران از تیم میزبان، آنها را به پیروزی مقابل هلند در دیدار فینال جام یازدهم نایل کرد در حالیکه یوهان کرایف به دلیل اوضاع سیاسی از حضور در این جام سر باز زده بود. راهیابی آرژانتین تا فینال با جنجال فراوانی همراه بود.[۱۶]
در مرحله گروهی این رقابت‌ها، ۴ گروه ۴ تیمی وجود داشت. تیمهای ایتالیا و آرژانتین از گروه ۱ به دور بعد راه یافته و فرانسه و مجارستان از راهیابی به دور بعدی محروم ماندند.[۱۷] به دلیل دوم شدن آرژانتین در مرجله اول گروهی، این تیم همگروه برزیل در دور بعدی مسابقات شد. برزیل تقریباً از حضور خود در فینال مطمئن بود زیرا آرژانتین می‌بایست پرو را در آخرین مسابقه خود با اختلاف حداقل چهار گل شکست دهد. آرژانتینی‌ها ۶بار دروازه پرو را گشودند تا به این مهم دست یابند. این پیروزی جنجال‌های بسیاری را در پی داشت. برزیلی‌ها آرژانتین را متهم به تبانی کردند. در نهایت آرژانتین در فینال و در حضور بیش از ۷۱۰۰۰ تماشاگر ورزشگاه مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی موفق شد هلند را با نتیجه ۳-۱ شکست دهد و برای نخستین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال گردد.[۱۸]
جام جهانی ۱۹۸۶[ویرایش]
پس از ناکامی در جام‌جهانی ۱۹۸۲، آرژانتینی‌ها با امید بسیار وارد مکزیک شدند؛ دلیل اصلی امیدواری آنها دیگو مارادونا کاپیتان تیمشان بود. آرژانتین در گروه آ در کنار ایتالیا،بلغارستان وکره جنوبی قرار گرفت و با ۲ برد و ۱ تساوی برابر ایتالیا به عنوان سرگروه به مرحله بعد صعود کرد. در مرحله یک‌هشتم به مصاف رقیب سنتی خود، اروگوئه رفت و ۱ -۰ پیروز شد. حریف آرژانتین در مرحله بعدانگلستان بود.
دست خدا[ویرایش]
سابقه حساسیت در بازی‌های آرژانتین و انگلیس به جام‌جهانی ۱۹۶۶ برمی گردد. در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین برابر انگلیس میزبان قرار گرفت. داور آلمانی مسابقه به صورت غیر منتظره‌ای دستور به اخراج راتین، کاپیتان آرژانتین داد. اخراج راتین توسط کرتیلن آلمانی هنوز از معماهای جام جهانی است. راتین در این باره می‌گوید:«داور به تیم ما اخطار می‌داد. گویی همه انگلیسی‌ها فرشته بودند و همه ما دیو. او با من آلمانی حرف زد، بی آنکه یک کلمه‌اش را بفهمم و سپس مرا اخراج کرد... حق این است انگلیسی‌ها مجسمه کرتیلن داور آلمانی را از طلا بسازند و کنار مجسمه دریادار نلسن در میدان ترافالگر نصب کنند...»[۱۹] انگلیس سرانجام آرژانتین ده نفره را در ومبلی شکست داد. پس از بازی، سرمربی انگلیس،الف رمزی در نشست خبری، آنها را حیوان نامید.[۲۰]آرژانتین بیست سال انتظار کشید تا سرانجام در مکزیک، در همان مرحله یک چهارم نهایی، برابر انگلستان قرار گرفت، اما اینبار این دیدار به دلیل درگیری دو سال پیش آرژانتین و انگلیس در جزایر فالکلند حساسیت بیشتری یافته بود.[۲۱]
آرژانیتن به رهبری کاپیتان خود، دیگو مارادونا در مرحاله یک چهارم نهایی برابر انگلیس قرار گرفت. وقتی دو تیم وارد زمین شدند از آن به عنوان «فالکلند۲» یاد می‌کردند. در نیمه اول آرژانتین نسبتاً برتر بود ولی موفق به شکستن سد دفاعی انگلستان نشد.[۲۲] دقیقه پس از شروع نیمه دوم مارادونا گل بحث‌برانگیز خود را به ثمر ساند. مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه بان بلند قامت انگلیس عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. پس از بازی، مارادونا اعلام کرد که توپ را با دست وارد دروازه انگلستان کرده ولی آن دست، دست خدا بوده‌است.[۲۳] ۴ دقیقه پس از دست خدا، اینبار مارادونا با پشت سر گذاشتن ۷ بازیکن انگلیس گلی را به ثمر رساند که سال‌ها بعد از سوی فیفا به عنوان بهترین گل قرن بیستم انتخاب شد.[۲۴]
آرژانتین انگلیس را ۲-۱ شکست داد و در نیمه‌نهائی ۲-۰ از سد بلژیک گذشت تا در فینال حریف آلمان غربی شود. مسابقه‌ای که به یکی از زیباترین فینال‌های جام‌جهانی مبدل گشت. آرژانتین در ورزشگاه آزتک به مصاف آلمان غربی رفت، جایی که مارادونا دو گل برای خوسه لوییس براون و خورخه والدانو ساخت. این دو گل در دقایق ۲۲ و ۵۵ به ثمر رسیدند. آرژانتینی‌ها بازی را تمام شده می‌دیدند که آلمان‌های باروحیه با دو گل کارل هاینس رومنیگه (۷۴) و رودی فولر (۸۰) به بازی برگشتند. آلمان غربی به سختی می‌کوشید تا گل پیروزی را بزند، اما بازهم مارادونا مداخله‌ای سرنوشت‌ساز داشت و با یک پاس بسیار دیدنی خورخه بروچاگا را در یک ضدحمله روانه دروازه آلمان کرد تا او با خونسردی هارولد شوماخر را مغلوب کند تا آرژانتین برای دومین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال شود.[۲۵]
جام‌جهانی ۱۹۹۰[ویرایش]
چهاردهمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی ایتالیا در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۹۰ آغاز شد و مدافع قهرمانی در گروه دوم با تیمهای رومانی، شوروی و کامرون همگروه شد. در بازی افتتاحیه جام، آرژانتین مقابل کامرون قرار گرفت و در پایان ۱-۰ مغلوب شگفتی‌ساز جام شد. در دیدار دوم آرژانتن موفق شد شوروی را ۲-۰ شکست دهد و در بازی سوم برابر رومانی ۱-۱ به تساوی رسید.
جام‌جهانی ۱۹۹۴[ویرایش]
جام‌جهانی ۱۹۹۸[ویرایش]
جام‌جهانی ۲۰۰۲[ویرایش]
جام‌جهانی ۲۰۰۶[ویرایش]
جام‌جهانی ۲۰۱۰[ویرایش]
جام‌جهانی ۲۰۱۴[ویرایش]
بیستمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی برزیل در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ آغاز شد و آرژانتین در گروه ششم با تیمهای ایران، بوسنی و نیجریه همگروه شد. این تیم با پیروزی در ۳ دیدارهای مرحلهٔ گروهی به عنوان تیم نخست به مرحلهٔ بعد راه پیدا کرد. آرژانتین توانست با پشت سر گداشتن تیمهای سوییس، بلژیک و هلند به دیدار پایانی مسابقات راه پیدا کند. حریف این تیم در فینال آلمان بود که در دبدار نیمه‌پایانی موفق شده بود با ۷ گل برزیل میزبان را در هم بکوبد. دیدار نهایی در ۹۰ دقیقهٔ قانونی با تساوی بدون گل پایان یافت و به وقت اضافه کشیده شد. در نهایت آرژانیتن با دریافت یک گل در دقیقهٔ ۱۱۳ بازی مغلوب شد جایگاه دوم مسابقات را کسب کرد. همچنین لیونل مسی از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب گردید.
رکوردها[ویرایش]
- آرژانتین و اروگوئه رکورد دار تعداد بازی بین دو تیم ملی در دنیا هستند. این دو تیم از سال ۱۹۰۱، ۱۹۸ بار به مصاف هم رفته‌اند؛ در ضمن اولین بازی این دو تیم در سال ۱۹۰۱ نخستین بازی فوتبال است که خارج از بریتانیا انجام شده‌است.[۲۶][۲۷]
- مارسلو تروبیانی بازیکن آرژانتین در جام‌جهانی ۱۹۸۶ با ۲ دقیقه بازی از ابتدای بازی، رکورددار کمترین حضور در میدان می‌باشد.[۲۸]
عملکرد جام‌جهانی[ویرایش]
| رکوردهای جام جهانی فوتبال | مقدماتی جام جهانی فوتبال | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سال | مرحله | مقام | ت ب | ب | م | با | گ ز | گ خ | ت ب | ب | م | با | گ ز | گ خ | |
 ۱۹۳۰
|
نایب‌قهرمان | دوم | ۵ | ۴ | ۰ | ۱ | ۱۸ | ۹ | |||||||
 ۱۹۳۴
|
مرحله اول | نهم | ۱ | ۰ | ۰ | ۱ | ۲ | ۳ | |||||||
| ۱۹۳۸ تا ۱۹۵۴ | انصراف | ||||||||||||||
 ۱۹۵۸
|
مرحله گروهی | سیزدهم | ۳ | ۱ | ۰ | ۲ | ۵ | ۱۰ | ۴ | ۳ | ۰ | ۱ | ۱۰ | ۲ | |
 ۱۹۶۲
|
مرحله گروهی | دهم | ۳ | ۱ | ۱ | ۱ | ۲ | ۳ | ۲ | ۲ | ۰ | ۰ | ۱۱ | ۳ | |
 ۱۹۶۶
|
نیمه نهائی | پنجم | ۴ | ۲ | ۱ | ۱ | ۴ | ۲ | ۴ | ۳ | ۱ | ۰ | ۹ | ۲ | |
 ۱۹۷۰
|
حضور نداشت | ۴ | ۱ | ۱ | ۲ | ۴ | ۶ | ||||||||
 ۱۹۷۴
|
مرحله دوم گروهی | هشتم | ۶ | ۱ | ۲ | ۳ | ۹ | ۱۲ | ۴ | ۳ | ۱ | ۰ | ۹ | ۲ | |
 ۱۹۷۸
|
قهرمان | اول | ۷ | ۵ | ۱ | ۱ | ۱۵ | ۴ | – | – | – | – | – | – | |
 ۱۹۸۲
|
مرحله دوم گروهی | یازدهم | ۵ | ۲ | ۰ | ۳ | ۸ | ۷ | – | – | – | – | – | – | |
|
۱۹۸۶
|
قهرمان | اول | ۷ | ۶ | ۱ | ۰ | ۱۴ | ۵ | ۶ | ۴ | ۱ | ۱ | ۱۲ | ۶ | |
|
۱۹۹۰
|
نایب قهرمان | دوم | ۷ | ۲ | ۳ | ۲ | ۵ | ۴ | – | – | – | – | – | – | |
 ۱۹۹۴
|
یک هشتم نهائی | دهم | ۴ | ۲ | ۰ | ۲ | ۸ | ۶ | ۸ | ۴ | ۲ | ۲ | ۹ | ۱۰ | |
 ۱۹۹۸
|
یک چهارم نهائی | ششم | ۵ | ۳ | ۱ | ۱ | ۱۰ | ۴ | ۱۶ | ۸ | ۶ | ۲ | ۲۳ | ۱۳ | |
  ۲۰۰۲
|
مرحله گروهی | هجدهم | ۳ | ۱ | ۱ | ۱ | ۲ | ۲ | ۱۸ | ۱۳ | ۴ | ۱ | ۴۲ | ۱۵ | |
|
۲۰۰۶
|
یک چهارم نهائی | ششم | ۵ | ۳ | ۲ | ۰ | ۱۱ | ۳ | ۱۸ | ۱۰ | ۴ | ۴ | ۲۹ | ۱۷ | |
 ۲۰۱۰
|
یک هشتم نهائی | پنجم | ۵ | ۴ | ۰ | ۱ | ۱۰ | ۶ | ۱۸ | ۸ | ۴ | ۶ | ۲۳ | ۲۰ | |
 جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴|۲۰۱۴]] |
نایب قهرمان | فینال | دوم | ۷ | ۵ | ۱ | ۱ | ۸ | ۴ | ۱۶ | ۹ | ۵ | ۲ | ۳۵ | ۱۵ |
| جمع کل | ۲ قهرمانی | ۱۶/۲۰ | ۷۷ | ۴۲ | ۱۴ | ۲۱ | ۱۳۱ | ۸۴ | ۱۱۸ | ۶۸ | ۲۹ | ۲۱ | ۱۹۶ | ۱۱۱ | |
- رنگ پس‌زمینه طلایی نشان دهنده قهرمانی، نقره‌ای نایب قهرمانی و همچنین رنگ حاشیه قرمز نشاندهنده میزبانی می‌باشد.
عناوین[ویرایش]
- جام جهانی: ۲
- کوپا امریکا: ۱۴
- ۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۷، ۱۹۲۹، ۱۹۳۷، ۱۹۴۱٬۱۹۴۵، ۱۹۴۶ ۱۹۴۷، ۱۹۵۵، ۱۹۵۷، ۱۹۵۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳
- ۱۹۹۲
- جام سازمان ملل:۱
- ۱۹۵۴
- المپیک: ۲
- ۲۰۰۴، ۲۰۰۸
ترکیب لباس[ویرایش]
لباس اول (میزبان) آرژانتین تشکیل شده‌است از پیراهن سفید با خطوط عمودی آبی، شورت سیاه و جوراب سفید / سیاه و سفید؛ همچنین لباس دوم (میهمان) این تیم معمولاً متشکل است از پیراهن آبی تیره، شورت سفید و جوراب آبی تیره.
لباس اول (میزبان)
     ۱۹۰۱–۱۹۱۰
|
    ۱۹۱۱–۱۹۷۴
|
۱۹۷۵
|
 ۱۹۷۸
|
 ۱۹۸۶
|
    ۱۹۹۰
|
 ۱۹۹۴
|
 ۱۹۹۸
|
 ۲۰۰۲
|
   ۲۰۰۶
|
   ۲۰۰۸
|
     ۲۰۱۰
|
    ۲۰۱۱
|
لباس دوم (میهمان)
    ۱۹۷۸
|
     ۱۹۹۴
|
   ۱۹۹۸
|
۲۰۰۲
|
   ۲۰۰۶
|
    ۲۰۰۸
|
   ۲۰۱۲
|
    ۲۰۱۱
|
کادر مربیان کنونی[ویرایش]
| سمت | نام |
|---|---|
| سرمربی | آلخاندرو سابه‌یا |
| دستیار اول | جولیان کامینو |
| دستیار دوم | کلودیو گوگنالی |
| مربی بدنساز | پابلو بلانکو |
| مربی دروازه‌بانان | خوان خوزه رومرو |
| پزشکان | دانیل مارتینز، دکتر آلخاندرو رولان |
| درمانگران فیزیکی | لوئیس گارسیا، روبن آراگواس |
فهرست بازیکنان[ویرایش]
در ۱۳ می ۲۰۱۴، ۲۶ بازیکن تیم ملی آرژانتین برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ اعلام شدند:[۲۹]
