وبلاگ دانش اموزی سین تیا کشیشیان

دانش اموز کلاس ششم دبستان دخترانه ی تونیان

وبلاگ دانش اموزی سین تیا کشیشیان

دانش اموز کلاس ششم دبستان دخترانه ی تونیان

درباره بلاگ
وبلاگ دانش اموزی سین تیا کشیشیان

در این وبلاگ سعی خواهم کرد پروژه های درسی خود را با همکلاسی هایم و دیگر دانش اموزان به اشتراک بگذارم

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب

۳۷ مطلب در آذر ۱۳۹۳ ثبت شده است

۲۹ آذر ۹۳ ، ۱۶:۲۷

قاره ی آسیا

آسیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آسیا
Globe centered on Asia, with Asia highlighted. The continent is shaped like a right-angle triangle, with Europe to the west, oceans to the south and east, and Australia visible to the south-east.
مساحت ۴۴٬۵۷۹٬۰۰۰ کیلومتر مربع
جمعیت ۴٬۱۶۴٬۲۵۲٬۰۰۰ نفر
تراکم جمعیت ۸۷ نفر در هر کیلومتر مربع
شمار کشورها ۴۹ کشور
نواحی وابسته
مناطق رسمیت‌نیافته
زبان‌ها فهرست زبان‌ها
محدودهٔ زمانی گرینویچ+۲ تا گرینویچ+۱۲
دامنه اینترنتی asia.
بزرگ‌ترین شهرها

آسیادربارهٔ این پرونده /ʌsɪɒ/  پهناورترین و پرجمعیت ترین قاره کره زمین است. این قاره ۸٫۷٪ از مساحت سطح زمین و ۳۰٪ از مساحت خشکی‌های این سیاره را در بر می‌گیرد. ۶۰٪ جمعیت کره زمین نیز در این قاره زندگی می‌کنند.[۱] بزرگ‌ترین و پرشمارترین کشورهای جهان در این قاره‌اند. آسیا به همراه اروپا خشکی بزرگ اوراسیا را می‌سازند. این قاره از شمال به اقیانوس منجمد شمالی، از جنوب به اقیانوس هند، از شرق به اقیانوس آرام و از غرب به دریای مدیترانه و بخش میانی روسیه مرزبندی شده‌است.


جغرافیا[ویرایش]

نقشه قدیمی از آسیا متعلق به سال ۱۷۰۰ میلادی از گیلوم دلیسه کارتوگراف فرانسوی
در این نقشه به نام خلیج فارس با عنوان فرانسوی Golfe Persique اشاره شده است. نام دریای خزر نیز کاسپین ذکر شده است.

کوه‌های اورال، دریای خزر، دریای سیاه و دریای آزوف آسیا را از اروپا جدا می‌نمایند، مرز بین آسیا و آفریقا کانال سوئز است و تنگه برینگ آمریکای شمالی را از این قاره جدا می‌سازد. آسیا در بین دو اقیانوس منجمد شمالی و هند قرار دارد.[۲][۳]بلندترین قلهٔ جهان اورست به ارتفاع ۸٬۸۴۸ متر و گودترین دریاچه‌ای دنیا آمور به عمق ۱٬۶۲۰ متر نیز در قاره آسیا قرار دارند.

۴٫۳ قاره آسیا را کوههای بلند و تپه‌ها تشکیل می‌دهند، بلندترین رشته‌کوه‌های این قاره عبارتند از هیمالیا، قراقروم، پامیر، تیانشان، هندوکش، قفقاز بزرگ، و آلتایی. هم‌چنین رشته‌کوه نسبتاً کوچک‌تری در این قاره واقع بوده که مهم‌ترین آنها را رشته‌کوه‌های تبت، ایران، ارمنستان، و آسیای صغیر تشکیل می‌دهند. قاره آسیا در کنار اروپا می‌باشد. بیشتر جمعیت آسیا را چین وهند تشکیل می‌دهد. فلات‌های اسیا از غرب به شرق عبارت‌اند از آناتولی ایران تبت و مغولستان ناهمواریهای آسیا ۱ فلاتها:شامل فلاتهای بلند با ارتفاع زیاد و فلاتهای کم ارتفاع قدیمی ۲ سرزمینهای پهناور و پست جلگه‌ای در شمال و جنوب اسیا ۳ سرزمین‌های دارای کوه‌های آتش فشانی

نقشه[ویرایش]


اطلاعات آماری[ویرایش]

مساحت: ۴۳، ۴ میلیون کیلومتر مربع (همراه جزایر).
تعداد کشورهای آسیا: ۴۹ کشور مستقل و همچنان مستعمره پرتغال و انگلیس نیز وجود دارند.
ارتفاع متوسط از سطح دریا: ۹۶۰ متر.
بلندترین نقطه: اورست ۸٬۸۴۸ متر.
گودترین نقطه جهان: دریاچه مرده (بحرالمیت) به عمق ۲۰۰ متر پایینتر از سطح دریا.
گودترین نقطه جهان گودال«ماریانا»به عمق بیش از((۱۱هزارمتر))واقع دراقیانوس کبیرمیباشد که اختلاف بلندترین نقطه روی کره زمین (قله اورست) باگودترین نقطه زمین (گودال ماریانا) چیزی حدود((۲۰۰۰۰متر))است. متراکم‌ترین نقطه زمین از نظر جمعیت جزیره جاوه در کشور اندونزی است.[۴]


سین تیا کشیشیان
۲۶ آذر ۹۳ ، ۲۰:۲۶

تیم ملی ارژانتین

تیم ملی فوتبال آرژانتین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آرژانتین
آرم پیراهن/لوگوی فدراسیون
لقب آسمان آبی و سفیدها
Albicelestes آلبی سلسته
فدراسیون اتحادیه فوتبال آرژانتین
کنفدراسیون کونمبول (آمریکای جنوبی)
سرمربی آلخاندرو سابه‌یا
دستیار جولیان کامینو
کاپیتان لیونل مسی
بیشترین بازی ملی خاویر زانتی (۱۴۵)
بیشترین گل ملی گابریل باتیستوتا (۵۶)
ورزشگاه خانگی مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی
کد فیفا ARG
رده‌بندی فیفا ٢
برترین رده در فیفا ۱ (۲۰۰۷، ۲۰۰۸)
پایین‌ترین رده در فیفا ۲۴ (آگوست ۱۹۹۶)
رده الو ۳
برترین رده الو ۱ (ژوئیه ۲۰۰۷)
پایین‌ترین رده الو ۲۸ (ژوئن ۱۹۹۰)
Kit left arm arg11h.png
Team colours
Kit body arg11h.png
Team colours
Kit right arm arg11h.png
Team colours
Kit shorts arg11h.png
Team colours
Kit socks arg11h.png
Team colours
لباس اول
Kit left arm arg11a.png
Team colours
Kit body arg11a.png
Team colours
Kit right arm arg11a.png
Team colours
Kit shorts arg11a.png
Team colours
Kit socks color 3 stripes white.png
Team colours
لباس دوم
نخستین بازی ملی
۱۶ می ۱۹۰۱
اروگوئه ۲ - ۳ آرژانتین[۱]
بهترین پیروزی
۲۲ژانویه ۱۹۴۲
آرژانتین ۱۲ - ۰ اکوادور
بدترین شکست
۱۵ ژوئن ۱۹۵۱
چک و اسلواکی ۶ - ۱ آرژانتین
جام جهانی
حضور ۱۵ (نخستین ۱۹۳۰)
بهترین نتیجه شرکت در دور پایانی: ۱۵
بهترین نتیجه:
۱۹۸۶, ۱۹۷۸
نام منطقه‌ای کوپا آمریکا
حضور ۳۸ (نخستین ۱۹۱۶)
بهترین نتیجه قهرمان در دوره‌های

, ۱۹۲۵, ۱۹۲۷, ۱۹۲۹

۱۹۳۷, ۱۹۴۱, ۱۹۴۵

۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۵۵,

۱۹۵۷, ۱۹۵۹, ۱۹۹۱, ۱۹۹۳

تیم ملی فوتبال آرژانتین (به اسپانیایی: Selección de fútbol de Argentina) یک تیم فوتبال بین‌المللی است که به نمایندگی از کشورآرژانتین به میدان می‌رود. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال آرژانتین فعالیت می‌کند.[۲] ورزشگاه خانگی این تیم مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی[۳] است و سرمربی این تیم آلخاندرو سابه‌یا می‌باشد.[۴] این تیم در حال حاضر در رتبه هفتم رده‌بندی فیفا جای دارد.[۵]

آرژانتین ۲ بار در جام جهانی فوتبال، در سال‌های ۱۹۷۸ (به عنوان میزبان) و ۱۹۸۶،[۶] قهرمان شده‌است. این تیم همراه با برزیل واسپانیا،آلمان تیم‌هائی هستند که در خارج از قاره خود به قهرمانی جام‌جهانی رسیده‌اند.[۷]آرژانتین همچنین در مسابقات کوپا آمریکا (۱۴ بار)، المپیک (۲ بار) و جام کنفدراسیون‌ها به قهرمانی رسیده‌است.

آرژانتین به همراه فرانسه دو تیمی هستند که در سه جام معتبر فوتبال (جام جهانی، جام کنفدراسیون‌ها و المپیک) قهرمان شده‌اند.[۸]رقبای آرژانتین در دنیای فوتبال با توجه به رویدادهای تاریخی، آلمان، برزیل، اروگوئه و انگلستان هستند. بازی‌های آرژانتین با تیم‌های یاد شده همواره از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.[۹][۱۰]

در سال ۲۰۰۰، دیگو مارادونا ستاره سال‌های نه چندان دور آرژانتین در رای گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستمبیشترین رای را بدست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان برترین گل قرن برگزیده شد.[۱۱]


تاریخچه[ویرایش]

آغاز رسمی فوتبال در آرژانتین به سال ۱۸۹۳ بازمی‌گردد.[۱۲]نخستین مسابقه رسمی تیم ملی فوتبال آرژانتین در ۱۶ می۱۹۰۱ مقابل اروگوئه در مونته ویدئو بود که با برد ۳-۲ آرژانتین به پایان رسید.[۱۳] آرژانتین تا به حال در چهار فینال جام جهانی حضور داشته که حاصل آن دو عنوان قهرمانی می‌باشد. فینال نخست بازمی‌گردد به اولین دوره جام‌جهانی در سال ۱۹۳۰، دراین مسابقه آرژانتین در مقابل اروگوئهمیزبان ۴-۲ بازنده شد. آسمان آبی و سفیدها (به اسپانیایی: Albicelestes) فینال بعدی خود را در کشور خود و با پیروزی ۳-۱ مقابل هلند به پایان بردند. آرژانتینی‌ها ۸ سال بعد و در مکزیک، به رهبری دیگو مارادونا با پیروزی ۳-۲ برابر آلمان غربی دومین قهرمانی را به دست آوردند. آخرین فینال آنهابازمی‌گردد به جام جهانی ۹۰ ایتالیا، که در مسابقه‌ای بحث برانگیز ۱-۰ مغلوب آلمان غربی شدند.[۱۴]

سرمربی‌گری آرژانتین در جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ را به ترتیب، سزار لوییس منوتی و کارلوس بیلاردو بر عهده داشتند.

آرژانتین در جام ملت‌های آمریکا جنوبی نیز با کسب ۱۴ عنوان قهرمانی بسیار موفق بوده‌است. قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۲، ۲ قهرمانی در بازی‌های المپیک در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، از دیگر افتخارات مهم این تیم می‌باشد. در ماه مارس ۲۰۰۷ آرژانتین برای اولین بار به صدر رده‌بندی جهانی فیفا صعود کرد.[۱۵]

جام‌جهانی ۱۹۳۰[ویرایش]


جام‌جهانی ۱۹۷۸[ویرایش]

فیفا در کنگره ششم ژوئیه سال ۱۹۶۶ خود در لندن تصمیم گرفت آرژانتین میزبان جام جهانی باشد و این مسوولیت در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ به ترتیب به کشورهای اسپانیا و کلمبیا سپرده شد. دو سال پس از کودتای نافرجام در آرژانتین، این کشور میزبان جام‌جهانی ۱۹۷۸ بود. آرژانتین پس از حضور در فینال نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی به میزبانی اروگوئه در سال ۱۹۳۰، مدتی طولانی انتظار کشید تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد. حمایت بی‌دریغ تماشاگران از تیم میزبان، آنها را به پیروزی مقابل هلند در دیدار فینال جام یازدهم نایل کرد در حالیکه یوهان کرایف به دلیل اوضاع سیاسی از حضور در این جام سر باز زده بود. راهیابی آرژانتین تا فینال با جنجال فراوانی همراه بود.[۱۶]

در مرحله گروهی این رقابت‌ها، ۴ گروه ۴ تیمی وجود داشت. تیمهای ایتالیا و آرژانتین از گروه ۱ به دور بعد راه یافته و فرانسه و مجارستان از راهیابی به دور بعدی محروم ماندند.[۱۷] به دلیل دوم شدن آرژانتین در مرجله اول گروهی، این تیم همگروه برزیل در دور بعدی مسابقات شد. برزیل تقریباً از حضور خود در فینال مطمئن بود زیرا آرژانتین می‌بایست پرو را در آخرین مسابقه خود با اختلاف حداقل چهار گل شکست دهد. آرژانتینی‌ها ۶بار دروازه پرو را گشودند تا به این مهم دست یابند. این پیروزی جنجال‌های بسیاری را در پی داشت. برزیلی‌ها آرژانتین را متهم به تبانی کردند. در نهایت آرژانتین در فینال و در حضور بیش از ۷۱۰۰۰ تماشاگر ورزشگاه مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی موفق شد هلند را با نتیجه ۳-۱ شکست دهد و برای نخستین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال گردد.[۱۸]

جام جهانی ۱۹۸۶[ویرایش]

پس از ناکامی در جام‌جهانی ۱۹۸۲، آرژانتینی‌ها با امید بسیار وارد مکزیک شدند؛ دلیل اصلی امیدواری آنها دیگو مارادونا کاپیتان تیمشان بود. آرژانتین در گروه آ در کنار ایتالیا،بلغارستان وکره جنوبی قرار گرفت و با ۲ برد و ۱ تساوی برابر ایتالیا به عنوان سرگروه به مرحله بعد صعود کرد. در مرحله یک‌هشتم به مصاف رقیب سنتی خود، اروگوئه رفت و ۱ -۰ پیروز شد. حریف آرژانتین در مرحله بعدانگلستان بود.

دست خدا[ویرایش]

سابقه حساسیت در بازی‌های آرژانتین و انگلیس به جام‌جهانی ۱۹۶۶ برمی گردد. در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین برابر انگلیس میزبان قرار گرفت. داور آلمانی مسابقه به صورت غیر منتظره‌ای دستور به اخراج راتین، کاپیتان آرژانتین داد. اخراج راتین توسط کرتیلن آلمانی هنوز از معماهای جام جهانی است. راتین در این باره می‌گوید:«داور به تیم ما اخطار می‌داد. گویی همه انگلیسی‌ها فرشته بودند و همه ما دیو. او با من آلمانی حرف زد، بی آنکه یک کلمه‌اش را بفهمم و سپس مرا اخراج کرد... حق این است انگلیسی‌ها مجسمه کرتیلن داور آلمانی را از طلا بسازند و کنار مجسمه دریادار نلسن در میدان ترافالگر نصب کنند...»[۱۹] انگلیس سرانجام آرژانتین ده نفره را در ومبلی شکست داد. پس از بازی، سرمربی انگلیس،الف رمزی در نشست خبری، آنها را حیوان نامید.[۲۰]آرژانتین بیست سال انتظار کشید تا سرانجام در مکزیک، در همان مرحله یک چهارم نهایی، برابر انگلستان قرار گرفت، اما این‌بار این دیدار به دلیل درگیری دو سال پیش آرژانتین و انگلیس در جزایر فالکلند حساسیت بیشتری یافته بود.[۲۱]

آرژانیتن به رهبری کاپیتان خود، دیگو مارادونا در مرحاله یک چهارم نهایی برابر انگلیس قرار گرفت. وقتی دو تیم وارد زمین شدند از آن به عنوان «فالکلند۲» یاد می‌کردند. در نیمه اول آرژانتین نسبتاً برتر بود ولی موفق به شکستن سد دفاعی انگلستان نشد.[۲۲] دقیقه پس از شروع نیمه دوم مارادونا گل بحث‌برانگیز خود را به ثمر ساند. مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه بان بلند قامت انگلیس عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. پس از بازی، مارادونا اعلام کرد که توپ را با دست وارد دروازه انگلستان کرده ولی آن دست، دست خدا بوده‌است.[۲۳] ۴ دقیقه پس از دست خدا، اینبار مارادونا با پشت سر گذاشتن ۷ بازیکن انگلیس گلی را به ثمر رساند که سال‌ها بعد از سوی فیفا به عنوان بهترین گل قرن بیستم انتخاب شد.[۲۴]

آرژانتین انگلیس را ۲-۱ شکست داد و در نیمه‌نهائی ۲-۰ از سد بلژیک گذشت تا در فینال حریف آلمان غربی شود. مسابقه‌ای که به یکی از زیباترین فینال‌های جام‌جهانی مبدل گشت. آرژانتین در ورزشگاه آزتک به مصاف آلمان غربی رفت، جایی که مارادونا دو گل برای خوسه لوییس براون و خورخه والدانو ساخت. این دو گل در دقایق ۲۲ و ۵۵ به ثمر رسیدند. آرژانتینی‌ها بازی را تمام شده می‌دیدند که آلمان‌های باروحیه با دو گل کارل هاینس رومنیگه (۷۴) و رودی فولر (۸۰) به بازی برگشتند. آلمان غربی به سختی می‌کوشید تا گل پیروزی را بزند، اما بازهم مارادونا مداخله‌ای سرنوشت‌ساز داشت و با یک پاس بسیار دیدنی خورخه بروچاگا را در یک ضدحمله روانه دروازه آلمان کرد تا او با خونسردی هارولد شوماخر را مغلوب کند تا آرژانتین برای دومین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال شود.[۲۵]

جام‌جهانی ۱۹۹۰[ویرایش]

چهاردهمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی ایتالیا در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۹۰ آغاز شد و مدافع قهرمانی در گروه دوم با تیم‌های رومانی، شوروی و کامرون هم‌گروه شد. در بازی افتتاحیه جام، آرژانتین مقابل کامرون قرار گرفت و در پایان ۱-۰ مغلوب شگفتی‌ساز جام شد. در دیدار دوم آرژانتن موفق شد شوروی را ۲-۰ شکست دهد و در بازی سوم برابر رومانی ۱-۱ به تساوی رسید.

جام‌جهانی ۱۹۹۴[ویرایش]


جام‌جهانی ۱۹۹۸[ویرایش]


جام‌جهانی ۲۰۰۲[ویرایش]


جام‌جهانی ۲۰۰۶[ویرایش]


جام‌جهانی ۲۰۱۰[ویرایش]


جام‌جهانی ۲۰۱۴[ویرایش]

بیستمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی برزیل در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ آغاز شد و آرژانتین در گروه ششم با تیم‌های ایران، بوسنی و نیجریه هم‌گروه شد. این تیم با پیروزی در ۳ دیدارهای مرحلهٔ گروهی به عنوان تیم نخست به مرحلهٔ بعد راه پیدا کرد. آرژانتین توانست با پشت سر گداشتن تیم‌های سوییس، بلژیک و هلند به دیدار پایانی مسابقات راه پیدا کند. حریف این تیم در فینال آلمان بود که در دبدار نیمه‌پایانی موفق شده بود با ۷ گل برزیل میزبان را در هم بکوبد. دیدار نهایی در ۹۰ دقیقهٔ قانونی با تساوی بدون گل پایان یافت و به وقت اضافه کشیده شد. در نهایت آرژانیتن با دریافت یک گل در دقیقهٔ ۱۱۳ بازی مغلوب شد جایگاه دوم مسابقات را کسب کرد. هم‌چنین لیونل مسی از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب گردید.

رکوردها[ویرایش]

  • آرژانتین و اروگوئه رکورد دار تعداد بازی بین دو تیم ملی در دنیا هستند. این دو تیم از سال ۱۹۰۱، ۱۹۸ بار به مصاف هم رفته‌اند؛ در ضمن اولین بازی این دو تیم در سال ۱۹۰۱ نخستین بازی فوتبال است که خارج از بریتانیا انجام شده‌است.[۲۶][۲۷]
  • مارسلو تروبیانی بازیکن آرژانتین در جام‌جهانی ۱۹۸۶ با ۲ دقیقه بازی از ابتدای بازی، رکورددار کمترین حضور در میدان می‌باشد.[۲۸]

عملکرد جام‌جهانی[ویرایش]

رکوردهای جام جهانی فوتبال مقدماتی جام جهانی فوتبال
سال مرحله مقام ت ب ب م با گ ز گ خ ت ب ب م با گ ز گ خ
اروگوئه ۱۹۳۰ نایب‌قهرمان دوم ۵ ۴ ۰ ۱ ۱۸ ۹
ایتالیا ۱۹۳۴ مرحله اول نهم ۱ ۰ ۰ ۱ ۲ ۳
۱۹۳۸ تا ۱۹۵۴ انصراف
سوئد ۱۹۵۸ مرحله گروهی سیزدهم ۳ ۱ ۰ ۲ ۵ ۱۰ ۴ ۳ ۰ ۱ ۱۰ ۲
شیلی ۱۹۶۲ مرحله گروهی دهم ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۳ ۲ ۲ ۰ ۰ ۱۱ ۳
انگلستان ۱۹۶۶ نیمه نهائی پنجم ۴ ۲ ۱ ۱ ۴ ۲ ۴ ۳ ۱ ۰ ۹ ۲
مکزیک ۱۹۷۰ حضور نداشت ۴ ۱ ۱ ۲ ۴ ۶
آلمان غربی ۱۹۷۴ مرحله دوم گروهی هشتم ۶ ۱ ۲ ۳ ۹ ۱۲ ۴ ۳ ۱ ۰ ۹ ۲
آرژانتین ۱۹۷۸ قهرمان اول ۷ ۵ ۱ ۱ ۱۵ ۴
اسپانیا ۱۹۸۲ مرحله دوم گروهی یازدهم ۵ ۲ ۰ ۳ ۸ ۷
مکزیک ۱۹۸۶ قهرمان اول ۷ ۶ ۱ ۰ ۱۴ ۵ ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۲ ۶
ایتالیا ۱۹۹۰ نایب قهرمان دوم ۷ ۲ ۳ ۲ ۵ ۴
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۴ یک هشتم نهائی دهم ۴ ۲ ۰ ۲ ۸ ۶ ۸ ۴ ۲ ۲ ۹ ۱۰
فرانسه ۱۹۹۸ یک چهارم نهائی ششم ۵ ۳ ۱ ۱ ۱۰ ۴ ۱۶ ۸ ۶ ۲ ۲۳ ۱۳
کره جنوبی ژاپن ۲۰۰۲ مرحله گروهی هجدهم ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۲ ۱۸ ۱۳ ۴ ۱ ۴۲ ۱۵
آلمان ۲۰۰۶ یک چهارم نهائی ششم ۵ ۳ ۲ ۰ ۱۱ ۳ ۱۸ ۱۰ ۴ ۴ ۲۹ ۱۷
آفریقای جنوبی ۲۰۱۰ یک هشتم نهائی پنجم ۵ ۴ ۰ ۱ ۱۰ ۶ ۱۸ ۸ ۴ ۶ ۲۳ ۲۰
برزیل جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴|۲۰۱۴]] نایب قهرمان فینال دوم ۷ ۵ ۱ ۱ ۸ ۴ ۱۶ ۹ ۵ ۲ ۳۵ ۱۵
جمع کل ۲ قهرمانی ۱۶/۲۰ ۷۷ ۴۲ ۱۴ ۲۱ ۱۳۱ ۸۴ ۱۱۸ ۶۸ ۲۹ ۲۱ ۱۹۶ ۱۱۱
  • رنگ پس‌زمینه طلایی نشان دهنده قهرمانی، نقره‌ای نایب قهرمانی و همچنین رنگ حاشیه قرمز نشاندهنده میزبانی می‌باشد.

عناوین[ویرایش]

۱۹۷۸، ۱۹۸۶
۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۷، ۱۹۲۹، ۱۹۳۷، ۱۹۴۱٬۱۹۴۵، ۱۹۴۶ ۱۹۴۷، ۱۹۵۵، ۱۹۵۷، ۱۹۵۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳
۱۹۹۲
  • جام سازمان ملل:۱
۱۹۵۴
۲۰۰۴، ۲۰۰۸

ترکیب لباس[ویرایش]

لباس اول (میزبان) آرژانتین تشکیل شده‌است از پیراهن سفید با خطوط عمودی آبی، شورت سیاه و جوراب سفید / سیاه و سفید؛ همچنین لباس دوم (میهمان) این تیم معمولاً متشکل است از پیراهن آبی تیره، شورت سفید و جوراب آبی تیره.

لباس اول (میزبان)

۱۹۰۱–۱۹۱۰
۱۹۱۱–۱۹۷۴
۱۹۷۵
۱۹۷۸
۱۹۸۶
۱۹۹۰
۱۹۹۴
۱۹۹۸
۲۰۰۲
۲۰۰۶
۲۰۰۸
۲۰۱۰
۲۰۱۱

لباس دوم (میهمان)

۱۹۷۸
۱۹۹۴
۱۹۹۸
۲۰۰۲
۲۰۰۶
۲۰۰۸
۲۰۱۲
۲۰۱۱

کادر مربیان کنونی[ویرایش]

سمت نام
سرمربی آلخاندرو سابه‌یا
دستیار اول جولیان کامینو
دستیار دوم کلودیو گوگنالی
مربی بدنساز پابلو بلانکو
مربی دروازه‌بانان خوان خوزه رومرو
پزشکان دانیل مارتینز، دکتر آلخاندرو رولان
درمانگران فیزیکی لوئیس گارسیا، روبن آراگواس

فهرست بازیکنان[ویرایش]

در ۱۳ می ۲۰۱۴، ۲۶ بازیکن تیم ملی آرژانتین برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ اعلام شدند:[۲۹]

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه
دروازه‌بان سرخیو رومرو ۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۷ ‏(۲۷ سال) 45 0 موناکو باشگاه فوتبال موناکو
دروازه‌بان ماریانو آندوخار ۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۸۳ ‏(۳۱ سال) 10 0 ایتالیا باشگاه فوتبال کاتانیا
دروازه‌بان آگوستین اوریون ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۱ ‏(۳۳ سال) 3 0 آرژانتین باشگاه فوتبال بوکا جونیورز
مدافع مارتین دمیکلیس ۲۰ دسامبر ۱۹۸۰ ‏(۳۳ سال) 37 2 انگلستان باشگاه فوتبال منچستر سیتی
مدافع پابلو زابلتا ۱۶ ژانویهٔ ۱۹۸۵ ‏(۲۹ سال) 36 0 انگلستان باشگاه فوتبال منچستر سیتی
مدافع فدریکو فرناندز (بازیکن فوتبال) ۲۱ فوریهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۵ سال) 24 2 ایتالیا باشگاه فوتبال ناپولی
مدافع مارکوس روخو ۲۰ مارس ۱۹۹۰ ‏(۲۴ سال) 20 0 پرتغال باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال
مدافع ازکوئیل گارای ۱۰ اکتبر ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 18 0 پرتغال باشگاه فوتبال بنفیکا
مدافع نیکولاس اوتامندی ۱۲ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 16 1 برزیل باشگاه فوتبال اتلتیکو مینیرو
مدافع هوگو کامپاینارو ۲۷ ژوئن ۱۹۸۰ ‏(۳۴ سال) 13 0 ایتالیا باشگاه فوتبال اینتر میلان
مدافع خوزه ماریا باسانتا ۳ آوریل ۱۹۸۴ ‏(۳۰ سال) 8 0 مکزیک Monterrey
هافبک خاویر ماسکرانو ۸ ژوئن ۱۹۸۴ ‏(۳۰ سال) 96 2 اسپانیا باشگاه فوتبال بارسلونا
هافبک ماکسی رودریگز ۲ ژانویهٔ ۱۹۸۱ ‏(۳۳ سال) 53 15 آرژانتین باشگاه فوتبال نیولز اولد بویز
هافبک فرناندو گاگو ۱۰ آوریل ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 47 0 آرژانتین باشگاه فوتبال بوکا جونیورز
هافبک آنخل دی‌ماریا ۱۴ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 45 9 اسپانیا باشگاه فوتبال رئال مادرید
هافبک اوار بانگا ۲۹ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 24 2 آرژانتین باشگاه فوتبال نیولز اولد بویز
هافبک خوزه ارنستو سوسا ۱۹ ژوئن ۱۹۸۵ ‏(۲۹ سال) 19 1 اسپانیا باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید
هافبک لوکاس بیگلیا ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 17 0 ایتالیا باشگاه فوتبال لاتزیو
هافبک آگوستو فرناندز ۱۰ آوریل ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 6 1 اسپانیا باشگاه فوتبال سلتاویگو
هافبک انزو پرز ۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 6 1 پرتغال باشگاه فوتبال بنفیکا
هافبک ریکاردو گابریل آلوارز ۱۲ آوریل ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 5 0 ایتالیا باشگاه فوتبال اینتر میلان
مهاجم لیونل مسی (کاپیتان) ۲۴ ژوئن ۱۹۸۷ ‏(۲۷ سال) 84 37 اسپانیا باشگاه فوتبال بارسلونا
مهاجم سرخیو آگوئرو ۲ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 50 21 انگلستان باشگاه فوتبال منچستر سیتی
مهاجم گونسالو ایگواین ۱۰ دسامبر ۱۹۸۷ ‏(۲۷ سال) 36 21 ایتالیا باشگاه فوتبال ناپولی
مهاجم ازکویل لاوتزی ۳ مهٔ ۱۹۸۵ ‏(۲۹ سال) 29 4 فرانسه باشگاه فوتبال پاری سن ژرمن
مهاجم رودریگو پالاسیو ۵ فوریهٔ ۱۹۸۲ ‏(۳۲ سال) 21 2 ایتالیا باشگاه فوتبال اینتر میلان
سین تیا کشیشیان
۲۶ آذر ۹۳ ، ۱۸:۵۷

بارسلونا

باشگاه فوتبال بارسلونا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باشگاه فوتبال بارسلونا
FCB.svg
نام کامل باشگاه باشگاه فوتبال بارسلونا
(Fútbol Club Barcelona)
لقب(ها) (آبی و اناری‌ها)
(آزلگرونا)
(کاتالانی‌ها)
تاریخ تأسیس ۲۹ نوامبر ۱۸۹۹
نام ورزشگاه نیوکمپ
(گنجایش: ۹۹٬۳۵۴[۱])
مدیرعامل جوزپ بارتومئو
سرمربی لوییز انریکه
لیگ لالیگا
۱۴–۲۰۱۳ لالیگا، دوم
وب‌گاه www.fcbarcelona.com
پرگل ترین برد بارسلونا ۲۰ - ۱ اسمیلد هلند[۲]
بدترین باخت بارسلونا ۱ - ۱۲ اتلتیکو بیلبائو[۲]
گروه هوادارها کولز (culés)
Team colours
Kit body barca1415home.png
Team colours
Team colours
Kit shorts barca1415home.png
Team colours
Kit socks barca1415home.png
Team colours
لباس اول
Kit left arm barcelona1415a.png
Team colours
Kit body barcelona1415away.png
Team colours
Kit right arm barcelona1415a.png
Team colours
Kit shorts barca1415a.png
Team colours
Kit socks barca1415a.png
Team colours
لباس دوم
Kit left arm thinblackborder.png
Team colours
Kit body barcelona1314t.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Kit shorts fcbarcelona1314t.png
Team colours
Kit socks fcbarcelona1112a.png
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال بارسلونا (به اسپانیایی: Fútbol Club Barcelona) که بیشتر بارسلونا یا به صورت مخفف بارسا شناخته می‌شود، یکباشگاه فوتبال حرفه‌ای اسپانیایی است که در شهر بارسلون در منطقهٔ کاتالونیای اسپانیا قرار دارد. باشگاه فوتبال بارسلونا باشگاهی ورزشی-اجتماعی با هزاران عضو بوده که تیم فوتبال بارسلونا بخشی از آن می‌باشد.[۳] تیم این باشگاه در لا لیگا بازی می‌کند و جزو سه تیمی است که هرگز به دسته پایین‌تر سقوط نکرده‌است. شهرت تاریخی تیم این باشگاه به‌دلیل شیوه حمله‌ای ماهرانه و جذابش بوده که تأکیدش را بر بازی باز قرار می‌دهد.[۳][۴][۵]

این باشگاه با نام باشگاه فوتبال بارسلونا در سال ۱۸۹۹ توسط عده‌ای سوئیسی، انگلیسی و اسپانیایی و به رهبری خوان گمپرتأسیس شد. بارسا به نوعی، نهادی برای ترویج فرهنگ کاتالان و کاتالانیسم است و از این رو عبارت «فراتر از یک باشگاه» (به کاتالانی: Més que un club) را به عنوان شعار خود انتخاب کرده‌است. سرود رسمی باشگاه، اثر جوزپ ماریا اسپیناس است که El Cant del Barça نام دارد.

برخلاف بسیاری از تیم‌های جهان این باشگاه توسط هوادارانش اداره می‌شود. باشگاه بارسلونا با درآمد ۳۶۶ میلیون یورو، دومین باشگاه ثروتمند جهان است. این باشگاه رقابت دیرینه‌ای با رئال مادرید دارد و به مسابقه‌ای که بین این دو تیم برگزار می‌شود اصطلاحاً ال کلاسیکوگفته می‌شود. نوکمپ با گنجایش ۹۹٫۳۵۴ تماشاگر، ورزشگاه خانگی بارسلونا و بزرگترین استادیوم اروپا است. حدود ۲۵،۷٪ مردم اسپانیا طرفدار بارسلوناهستند،[۶]

باشگاه فوتبال بارسلونا با ۲۲ عنوان قهرمانی در لالیگا، ۲۶ قهرمانی در کوپا دل ری، ۱۰ قهرمانی در سوپرجام اسپانیا و ۲ قهرمانی در کوپا دی لالیگا، بعد از رئال مادرید پرافتخارترین تیم اسپانیا است. افتخارات بارسلونا در اروپا شامل ۴ قهرمانی در لیگ قهرمانان، ۴ قهرمانی درسوپرجام اروپا، ۴ قهرمانی در جام در جام اروپا و ۲ قهرمانی در جام لاتین می‌شود. در سال ۲۰۰۹، بارسلونا به عنوان اولین باشگاه اسپانیایی موفق شد سه‌گانه لا لیگا، کوپا دل ری و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. هم‌چنین تنها تیمیست که توانسته شش‌گانه جام‌ها را فتح کند. بارسلونا را می‌توان یکی از موفق‌ترین تیم‌های حاضر در اروپا دانست.[۷]

همان‌گونه که از شعار باشگاه «فراتر از یک باشگاه» بر می‌آید این باشگاه تنها به فوتبال محدود نبوده و برخلاف باشگاه‌های ورزشی شمال آمریکا به ورزش‌های دیگر و حتی به ایفای نقشی فرهنگی نیز می‌پردازد.[۸] باشگاه فوتبال بارسلونا علاوه بر فوتبال شامل ۱۴ رشته ورزشی دیگر است که چهار رشته آن شامل بسکتبال، فوتسال، هندبال و اسکیت هاکی جزو تیم‌های حرفه‌ای به حساب می‌آیند.[۱]باشگاه فوتبال بارسلونا نقشی تاریخی به عنوان یک نماد ملی گرایی کاتالان‌ها بازی کرده است. به‌عنوان مثال در زمان دیکتاتوری فاشیستی ژنرال ریورا که به مقابله با ملی گرایی کاتالان‌ها پرداخته بود، ممنوعیتی شش‌ماهه بر این باشگاه تحمیل شده و سپس عنوان باشگاه تغییر داده شد. علی‌رغم این‌ها باشگاه بارسلونا به عنوان نمادی از هویت منطقه‌ای و مطالبه ارزش‌های دموکراتیک کاتالان‌ها درآمد. باشگاه، نام اولیه‌اش را تنها پس از مرگ فرانکو در سال ۱۹۷۵ به‌دست‌آورد.[۸]


سین تیا کشیشیان
۲۶ آذر ۹۳ ، ۱۸:۵۲

ادیداس

آدیداس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آدیداس
نوع شرکت سهامی عام
نماد تجارت FWBADS، OTCQXADDYY
صنعت پوشاک
مد (پوشاک)
بنا نهاده ۱۹۲۴[۱]
بنیانگذاران آدولف داسلر
دفتر مرکزی هرتسوگن‌آوراخ، آلمان
محدودهٔ فعالیت جهانی
افراد کلیدی ایگور لانداو
(رییس هیئت مدیره)
هربرت هاینر
(مدیر عامل اجرایی)
محصولات کفش
پوشاک ورزشی
تجهیزات ورزشی
مراقبت‌های شخصی
درآمد  ۱۴٫۴۹  میلیارد یورو(۲۰۱۳)[۲]
سود ناخالص  ۱٫۲۲  میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۲]
سود  ۷۸۷  میلیون یورو (۲۰۱۳)[۲]
مجموع دارایی  ۱۱٫۵۹  میلیارد یورو(۲۰۱۳)[۲]
مجموع سهام  ۵٫۴۸  میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۲]
کارکنان ۵۰٬۷۲۸ نفر (۲۰۱۳)[۲]
وب‌گاه www.adidas-group.com

آدیداس، (به آلمانی: Adidas) شرکت پوشاک آلمانی است، که مقر اصلی آن، در شهر هرتسوگن‌آوراخ در ایالت بایرن قرار دارد. شرکت آدیداس در زمینه طراحی، تولید و توزیع انواع لباس، کفش، پاافزار و کفش ورزشی، تجهیزات ورزشی، ساعت، عینک آفتابی، محصولات مراقبت‌های شخصی ولوازم لوکس فعالیت می‌کند.

آدیداس یک شرکت هلدینگ است و شرکت تولید لباس ورزشی ریبوک، شرکت لوازم گلف تیلورمید و شرکت راک پورت زیر مجموعه آن به حساب می‌آیند. آدیداس بزرگترین تولید کننده لوازم ورزشی در اروپا و دومین شرکت بزرگ تولیدی لوازم ورزشی در دنیا به شمار می‌رود.[۳]

شرکت آدیداس در سال ۱۹۴۸ توسط آدولف داسلر پایه‌گذاری شد. وی با کمک برادرش رودولف در سال ۱۹۲۴ کار تولید کفش‌های ورزشی را آغاز کرد. رودولف پس از جدایی از برادرش، شرکت پوما را پایه‌ریزی کرد.

البسه و کفش‌های تولیدی آدیداس با لوگوی این شرکت که سه‌خط موازی است، مزین شده و این نشان، به‌عنوان لوگوی رسمی شرکت آدیداس شناخته می‌شود. درآمد آدیداس در سال ۲۰۱۱، معادل ۱۱ میلیارد و ۳۸۰ میلیون یورو اعلام شده است.[۴]

تاریخچه[ویرایش]

برادران داسلر[ویرایش]

کریستفر فون وایلم داسلر یک کارگر تولیدی کفش در هرتسوگن‌آوراخ در ۲۰ کیلومتری شهر نورنبرگ بود. پائولین همسر کریستفر نیز یک لباس شویی در شهر باواریان را اداره می‌کرد. رادلف "رودی" داسلر نیز پس از پایان مدرسه به پدرش در کارخانه تولید کفش پیوست. وی پس از بازگشت از جنگ جهانی اول مدیر یک شرکت تولید چینی شد و بعدها توانست وارد بازار عمده چرم در شهر نورنبرگ شود.

یک جفت کفش تمرین فوتبال آدیداس

آدولف داسلر نیز پس از بازگشت از جنگ جهانی اول تولیدی کفش‌های ورزشی خود را در لباس شویی مادرش در هرتسوگن‌آوراخ را راه اندازی کرد. در ژوئیه ۱۹۲۴، رادلف به هرتسوگن آوراخ بازگشت تا در کنار برادرش کارخانه تولیدی کفش برادران داسلر را تاسیس کند. آن‌ها این سرمایه گذاری را در لباس شویی مادر خود آغاز کردند.[۵] اما در آن زمان برق در شهر آن‌ها قطعی‌های متناوب داشت و این دو برادر مجبور بودند از پدال‌های تولید برق(چیزی شبیه به تولید برق با دوچرخه) روی آورند تا بتوانند تولید در کارخانه کوچکشان را ادامه دهند.[۶]

در المپیک تابستانی ۱۹۳۶، آدولف داسلر، با یک ساک پر از کفش‌های ورزشی به دهکده المپیک رفت تا بتواند جسی اونز قهرمان المپیک آمریکایی-آفریقایی را متقاعد کند از محصولات آن‌ها استفاده کند. این اولین مورد از اسپانسری یک آمریکایی آفریقایی تبار در مسابقات المپیک به شمار می‌رود. در آن مسابقات اونز توانست ۴ مدال طلا به دست بیاورد. وی این قهرمانی را مرهون کفش‌های برادران داسلر می‌دانست و این مساله باعث شد که در مدت زمان بسیار کوتاهی شهرت برادران داسلر جهانی شود. پس از این واقعه بود که برادران داسلر از سراسر دنیا نامه‌هایی مبنی بر تقاضا برای استفاده از کفش‌های آن‌ها توسط ورزشکاران دریافت کردند. کار آن‌ها در مدت کوتاهی گرفت و تا پیش از جنگ جهانی دوم این دو برادر سالانه بیش از ۲۰۰ هزار جفت کفش به فروش می رساندند.[۷]

انشعاب کارخانه[ویرایش]

پیش از جنگ جهانی دوم هر دو برادر به حزب نازی پیوستند، اما رادلف توانست خود را به رده‌های بالای حزب نزدیک تر کند. اختلافات بین دو برادر رو به فزونی گذارد و با حمله متفقین در سال ۱۹۴۳ (میلادی) اختلافات برادران به اوج خود رسید. هرچند آدولف نسبت به عواقب ادامه جنگ هشدار می‌داد، رادولف سعی می‌کرد خانواده خود را متقاعد کند.[۸] پس از بازداشت رادولف توسط سربازان آمریکایی به عنوان یکی از اعضای اس اس مسلح (به آلمانی: Waffen SS) بازداشت شد، مشخص شد که برادرش، آدولف او را به نیروهای آمریکایی فروخته است.[۶]

کارخانه برادران داسلر که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان کارخانه تولید اسلحه ضد تانک فعالیت می‌کرد، در سال ۱۹۴۵ توسط نیروهای آمریکایی حدوداً ویران شد. اما زمانی که کیت، همسر آدولف، ادعا کرد که کارخانه و کارکنان آن تنها تمایل داشته‌اند کفش ورزشی تولید کنند، کارخانه و مسوولین آن بخشوده شدند. پس از این واقعه نیروهای آمریکایی که خاک آلمان را اشغال کرده بودند، خریدار عمده کفش‌های شرکت داسلر شدند.[۹]

برادرها در سال ۱۹۴۷ به طور رسمی از هم جدا شدند،[۸] زمانی که رودی شرکت جدیدی به نام رودا (به انگلیسی: Ruda) که مخفف نامش بود تاسیس کرد. این شرکت بعدها به پوما تغییر نام داد. آدولف نیز در ۱۸ آگوست ۱۹۴۹، شرکت آدیداس که مخفف نامش آدی داسلر بود را تاسیس کرد. هرچند بسیاری از مردم فکر می‌کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی 'هر روز درباره ورزش رویا پردازی می‌کنم' (به انگلیسی: All Day I Dream About Sport) است، اما در واقع این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است.[۱]

رقابت با پوما[ویرایش]

پوما و آدیداس پس از جدایی از یکدیگر وارد رقابت شدیدی شدند.[۱۰] این مساله باعث شد شهر هرتسوگن‌آوراخ به طور غیر رسمی به دو بخش تبدیل شود و به شهر گردن خم {به انگلیسی| the town of bent necks} شهرت یابد.[۶] دلیل آن این بود که مردم شهر همیشه به این دقت می‌کردند که خارجی‌ها چه کفشی به پا دارند. این اتفاق به حدی گسترده شد که دو باشگاه فوتبال شهر نیز از هم جدا شدند، "ای وی هرتسوگن‌آوراخ" از کفش‌های آدیداس استفاده می‌کرد و ۱ اف.سی هرتسوگن‌آوراخ از کفش‌های رادولف حمایت می‌کرد.[۶] زمانی هم که هندیمن به عنوان خانه رادولف معرفی شد، افراد به عمد از کفش‌های آدیداس استفاده می‌کردند تا این که رادولف اعلام کرد هر کسی می‌تواند یک جفت کفش مجانی پوما داشته باشد. دو برادر با این که در یک حوزه فعالیت داشتند، هیچ گاه به یکدیگر نپویستند و دائم در تلاش بودند فاصله موجود را افزایش دهند و تا حد امکان از هم فاصله داشته باشند.

در سال ۱۹۴۸ و در اولین مسابقه فوتبال تیم ملی آلمان غربی پس از جنگ جهانی دوم، اکثر بازیکنان این تیم کفش‌های پوما به پا داشتند. از آن جمله می‌توان به هربرت بوردنسکی، بهترین گل زن آلمان غربی پس از جنگ جهانی اشاره کرد. چهار سال بعد، در المپیک تابستانه ۱۹۵۲ هلسینکی فنلاند، جوزی بارتل قهرمان دو ۱۵۰۰ متر لوگزامورگ، اولین مدال طلا با کفش‌های پوما را به نام خود ثبت کرد و اولین افتخار جهانی پوما به شمار رفت.

در المپیک تابستانی ۱۹۶۰، پوما با پرداخت پول به آرمین هری دونده دو سرعت ۱۰۰ متر آلمان، از وی خواست که کفش‌های پوما را در مسابقات بپوشد. پیش از این هری با آدیداس وارد قرارداد شده بود، اما پس از این پیشنهاد از آدولف تقاضای پول کرد که این پیشنهاد رد شد. این ورزشکار آلمانی در حالی که کفش‌های پوما به پا داشت قهرمان مسابقات شد و مدال طلا بدست آورد. اما در مراسم پایانی با کفش‌های آدیداس حاضر شد که باعث شد هر دو برادر داسلر این این موضوع شوکه شوند. هری به این قصد و امید از هر دو برند استفاده کرد تا شاید بتواند از دو برادر پول بگیرد، اما این مساله باعث عصبانیت شدید آدولف شد و آدیداس مسابقات المپیک را تحریم کرد.[۷]

همکاری با تاپی[ویرایش]

پس از مشکلاتی که در سال ۱۹۸۷ در پی درگذشت عجیب هورست داسلر، پسر آدلف پیش آمد، شرکت با بحران‌های بسیاری روبرو شد و شرکت توسط یک صنعتگر فرانسوی به نام برنارد تاپی، به قیمت ۱٫۶ میلیارد فرانک (اکنون معادل ۲۴۳٫۹ میلیون دلار) به فروش رسید. تاپی این پول را قرض گرفته بود. در آن زمان تاپی به عنوان متخصص نجات شرکت‌های ورشکسته شهرت یافته بود، کاری که آینده او را تامین ساخت.

تاپی تصمیم گرفت کارخانه را به آسیا منتقل کند. او همچنین از مدونا که در آن زمان بسیار مشهور بود، به عنوان مبلغ آدیداس استفاده کرد. وی هم چنین یک نماینده برای فروش کفش از کرایست‌چرچنیوزیلند به آلمان فرستاد تا با نوادگان آدولف داسلر(آملیا راندال داسلر و بلا بک داسلر) دیدن کند و تعدادی محصول جهت معرفی به نیوزیلند بازگرداند.

در سال ۱۹۹۲ وی دیگر نتوانست وام خود را پرداخت کند. به همین دلیل بانک کردیت لیونه مجبور به فروش شرکت آدیداس شد. اما با قیمت برآوردی در آن زمان، ارزش گذاری شرکت کمتر از سهام سهامداران این کارخانه بود. بانک دولتی مجبور شد به دلیل وضعیت بدهی تاپی را گزارش دهد. این در حالی بود که تاپی در آن زمان "وزیر امور شهری" فرانسه بود.

در فوریه ۱۹۹۳، بانک کردیت لیونه، آدیداس را به روبرت لویی دریفوس که از دوستان برنارد تاپی بود، به قیمتی بسیار بیش از پیش بینی‌ها و قیمت گذاری‌ها فروخت. وی آدیداس را به قیمت ۴٫۴۸۵ میلیارد فرانک (معادل ۶۸۳٫۵۱۴ میلیون یورو) خریداری کرد، در حالی که این مبلغ ۲٫۸۵ میلیارد فرانک (معادل ۴۳۴٫۴۷۹ میلیون یورو) بیش از مبلغ وام برنارد بود. پس از این کارخانه تاپی که مالک آدیداس بود اعلام ورشکستگی کرد.

روبرت لویی دریفوس به عنوان مدیرعامل جدید آدیداس معرفی شد. وی هم چنین مالک باشگاه فوتبال المپیک مارسی نیز که تا ۱۹۹۳ در اختیار شرکت تاپی بود، نیز شد.

تاپی در سال ۱۹۹۴ رسماً ورشکستگی خود را اعلام کرد. پرونده‌های زیادی برای برنارد تشکیل شد که بیشتر آن‌ها مربوط به نتیجه سازی (تغییر نتایج فوتبال با پرداخت پول به تیم حریف) در فوتبال بود. در سال ۱۹۹۷، برناد ۶ ماه از حبس ۱۸ ماهه خود را در زندان لا سانته پاریس به سر برد.

دوران پس از تاپی[ویرایش]

در سال ۱۹۹۴ گروه خیریه‌ای به نام روستای کمک به کودکان که مالک گروه جوانان فیفا بود مالکیت آدیداس را به دست آورد. این مالکیت در پی ادغام این دو کمپانی روی داد.

یک کفش معمولی آدیداس با سه خط که نمایش دهنده لوگوی این کمپانی بر روی کفش‌های آن است

در سال ۱۹۹۷، شرکت آدیداس، گروه سالامون که متخصص در تولید لوازم اسکی بود را به دست آورد. پس از این واقعه بود که نام رسمی شرکت نیز به آدیداس-سالامون تغییر یافت، چرا که با به دست آوردن سالامون، آدیداس مالک شرکت گلف تیلورمید و ماکس‌فلی نیز شد. همین ادغام‌ها بود که باعث شد آدیداس توانایی رقابت با نایکی را به دست آورد.

در سال ۱۹۹۸،آدیداس به دلیل محدودیت‌های اعلام شده از سوی انجمن ولی ورزش کالج، برای تعداد و اندازه مارک‌های استفاده شده بر روی لباس‌ها شکایت کرد. براساس قوانین جدید آدیداس نمی‌توانست نام شرکت خود را در کنار سه خط موازی و مورب لوگوی خود قرار دهد.

در سال ۲۰۰۳ میلادی، آدیداس علیه سازمان جهانی بدن‌سازی در دادگاهی در انگلستان اقامه دعوا کرد. این سازمان دو خط موازی شبیه آنچه در لوگوی آدیداس وجود دارد را به عنوان لوگوی خود انتخاب کرده بود. این عمل سازمان جهانی بدنسازی به دلیل این که ممکن بود به اشتباه در انظار عمومی به آدیداس ربط داده شود، خلاف بود.[۱۱]

در سپتامبر ۲۰۰۴ میلادی، طراح مشهور مد انگلیسی، استلا مک‌کارتنی طی قراردادی با کمپانی آدیداس، خط تولید جدیدی راه اندازی کرد. این خط تولید به نام " Adidas by Stella McCartney" شهرت یافت.[۱۲] وظیفه این خط تولید، طراحی و تولید پوشاک و لوازم ورزشی زنانه است، که هم چنان به کار خود ادامه می‌دهد.[۱۳]

در تاریخ ۳ می ۲۰۰۵، کمپانی آدیداس اعلام کرد که شرکت سالامون از شرکت‌های وابسته خود را به قیمت ۴۸۵ میلیون یورو به آمر اسپورت فروخته است. نزدیک به سه ماه بعد از اعلام این خبر، در آگوست ۲۰۰۵، آدیداس اعلام کرد که قصد خرید شرکت بریتانیایی ریباک را دارد. قیمت پیشنهادی برای خرید این کمپانی بزرگ ورزشی، ۳٫۸ میلیارد دلار اعلام شده بود. خرید ریباک تا ژانویه ۲۰۰۶[۱]میلادی به طول انجامید. اما با این خرید، آدیداس رسماً توانایی رقابت با شرکت نایک را پیدا کرد. نایک به عنوان دومین تولید کننده کفش ورزشی در دنیا رقیب بزرگی به نام آدیداس پیدا کرد که اکنون می‌تواند به راحتی با نایک رقابت کند.[۱۴]

در سال ۲۰۰۵ آدیداس برای اولین بار کفشی با عنوان Adidas 1 را روانه بازار کرد. این کفش اولین کفش ورزشی بود که میکروپروسسور داشت. این میکروپروسسور با توانایی محاسبه بیش از ۵ میلیون فرمول ریاضی در ثانیه، اولین کفشی را خلق کرد که به راحتی می‌تواند شرایط استفاده کننده را در نظر بگیرد و فرم کفش را براساس نیاز تغییر دهد. این میکروپروسسور با یک باتری کوچک تغذیه می‌شود که به طور تقریبی تا ۱۰۰ ساعت دویدن عمر می‌کند و به راحتی قابل تعویض است. در نوامبر همان سال، آدیداس نوع جدیدی از Adidas 1 را روانه بازار کرد. این مدل جدید توانایی‌های بیشتری داشت، از عمر بیشتر باتری تا توانایی تغییر فرم کفش از کفش راحتی تا کفش ورزش حرفه‌ای. هم چنین موتور طراحی شده در این کفش، گشتاوری با توان بیش از ۱٫۵ برابر مدل قبلی را شامل می‌شد.

در آوریل ۲۰۰۶، آدیداس خبر از قراردادی ۱۱ ساله داد که بر مبنای آن این شرکت کفش‌ها و لباس ورزشی لیگ برتر بسکتبال آمریکا (NBA) را تامین کند. براساس این قرارداد، آدیداس علاوه بر NBA، کفش‌های و لوازم مورد نیاز NBDL و WNBA را نیز تامین می‌کند. این قرارداد در ادامه قرارداد ۱۰ ساله ریباک که در سال ۲۰۰۱ میلادی به اجرا درآمده بود، بسته شد.

یک جفت کفش مخصوص دو آدیداس

تولیدات[ویرایش]

کفش دو[ویرایش]

آدیداس در حال حاضر کفش‌های مخصوص دویدن بسیار متنوعی تولید می‌کند. adiStar Salvation 3، adiStar Ride 3(که جایگزین adiStar Cushion 6 شده است)، the Supernova Sequence 4(که جایگزین Supernova Control 10 شده است)، Supernova Glide 3 و ... .در همین حال آدیداس کفش‌های ورزشی گران قیمت خود را با استفاده از چرم کانگرو تولید می‌کند. این کفش‌ها بیشتر به صورت سفارشی عرضه می‌شوند.[۱۵][۱۶]

منابع

سین تیا کشیشیان
۲۶ آذر ۹۳ ، ۱۸:۴۹

نایک

نایکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مختصات۴۵.۵۰۹۳° شمالی ۱۲۲.۸۲۹۹° غربی

نایک
دفتر مرکزی بیورتون، اورگن، ایالات متحده
(تاسیس در سال ۱۹۶۴)
محدودهٔ فعالیت جهانی
افراد کلیدی فیل نایت
مارک پارکر
محصولات کفش و پوشاک ورزشی، تجهیزات ورزشی و دیگر محصولات ورزشی و تفریحی
درآمد سود  ۲۰٫۸۶۲ میلیارد دلار
کارکنان (۲۰۱۱) ۳۸٬۰۰۰
شرکت‌های وابسته آمبرو، کانورس، کول هان، هارلی اینترنشنال،نایکی گلف
وب‌گاه nike.com

شرکت NIKE که تلفظ صحیح آن به صورت نایکی می‌باشد ولی اغلب به صورت نایک تلفظ می‌گردد، یک شرکت آمریکایی چند ملیتی می‌باشد که در زمینه طراحی، تولید، توسعه وعرضه محصولاتی نظیر کفش، البسه و پوشاک، لوازم و ابزار ورزشی به بازار جهانی فعالیت می‌کند. دفتر مرکزی این شرکت در شهر بیورتون ایالت اورگان واقع در شمال باختری ایالت متحده امریکا است. با درآمدی بالغ بر ۲۴٫۱ بیلیون دلار در یک سال مالی سال ۲۰۱۲ و به کار گیری بیش از ۴۴۰۰۰ نیروی کار در سراسر دنیا، نایکی یکی از چند شرکت بزرگ در زمینه تولید کفش‌های ورزشی، البسه و پوشاک، لوازم و ابزار ورزشی محسوب می‌گردد. ارزش این شرکت در سال ۲۰۱۰ به تنهایی بالغ بر ۱۰٫۷ بیلیون برآورد شده که این شرکت را در این سال برترین تولید کننده محصولات ورزشی نموده است.. شرکت نایکی در ابتدا با نام Blue Ribbon sports به معنای محصولات ورزشی روبان آبی در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۶۴ توسط بیل بُوِرمن و فیل نایت آغاز به کار نمود و در ۳۰ می ۱۹۷۱ به صورت رسمی به نام NIKE تغییر نام داد.

شرکت نایک دارای زیرمجموعه‌هایی از جمله آمبرو و کانورس (تولید کننده کفش‌های آل استار) و همچنین کول هان و هارلی اینترنشنالاست.

در سال ۲۰۰۹ شرکت نایک و تیمبرلند خرید چرم تولیدشده در بخش‌های جنگل‌زدایی‌شدهٔ جنگل‌های آمازون را متوقف کردند.[۱] این عمل تنها چند هفته پس از گزارش سازمان صلح سبز صورت گرفت که نشان می‌داد گله‌های دام‌داری‌های منطقهٔ آمازون باعث تخریب جنگل‌های آمازون می‌شوند.

منابع

سین تیا کشیشیان
۲۵ آذر ۹۳ ، ۱۰:۵۷

دیوار چین

دیوار بزرگ چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مختصات۴۰.۶۷۶۹۳° شمالی ۱۱۷.۲۳۱۹۳° شرقی

دیوار چین
GreatWall 2004 Summer 4.jpg
اطلاعات اثر
کشور چین چین
نوع فرهنگی
معیار ثبت i, ii, iii, iv, vi
شمارهٔ ثبت ۴۳۸
منطقه آسیا و اقیانوس آرام
تاریخچه
تاریخچهٔ ثبت ۱۹۸۷ (جلسه ۱۱ام) (طی نشست نامشخص)
† منطقهٔ بر پایهٔ دسته‌بندی یونسکو

دیوار چین (به چینی: 中国的长城) طولانی‌ترین و بزرگترین سازه مهندسی تدافعی نظامی از لحاظ زمان ساخت در جهان است. این دیوار درنقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته‌است. این اثر در سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شد.

تاریخ ساخت دیوار چین به قرن پنجم تا هشتم قبل از میلاد باز می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین شی هوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد. او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.

در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند. تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است.

تصویری از دیوار چین در سال ۱۹۰۷ (میلادی)

دیواری که امروزه قابل مشاهده است، دیوار متعلق به سلسله مینگ (۱۳۶۸ – ۱۶۴۴ میلادی) است از غرب به دروازه «جایو گوان» در استانگانسو چین و از شرق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائونینگ در شمال شرقی چین منتهی می‌شود و درمیان آن ۹ استان، شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم آنرا دیوار طولانی می‌نامند.

دیوار چین به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه‌ها ساخته می‌شد از بیابان‌ها مراتع و لجنزارها عبور می‌کرد. کارگران طبق عوارض زمینی، ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند که درایت و عقل نیاکان چین را نشان می‌دهد. دیوار بر مسیر کوه‌های پر فراز و نشیب امتداد یافته‌است. در بیرون دیوار پرتگاه‌های بلند دیده می‌شود. در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده‌اند؛ لذا دشمن به هیچ وجه قادر به نفوذ به این دیوار نبود. دیوار چین معمولاً با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط ان خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع ان ۱۰ متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن ۴-۵ متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود. طرف درونی دیوار، نرده سنگی و در وجود دارد که به آسانی حرکت می‌کند. در فاصله معیینی سکوی دیواری و یا برج آتش برای خبررسانی ساخته شده‌است. سکوی دیواری برای ذخیره سلاحها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده‌است. هنگامی که دشمن دست به حمله می‌زد برج‌های آتش روشن می‌کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می‌شدند. اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته‌است. اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است. زیبایی دیوار چین پر ابهت، و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم می‌خورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده‌است. از نزدیک، دروازه‌های پر ابهت، دیوارها، سکوهای دیوار ی، برج‌های دیده بانی، برج‌های آتش هماهنگ با عوارض زمینی آکنده از دلربایی هنری است. دیوار چین دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش دیدنی است. چینی‌ها می‌گویند «کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد، قهرمان نیست».

علت ساخت دیوار بزرگ چین[ویرایش]

این دیوار بزرگ را برای حفاظت چین در مقابل مهاجمان مغول ساختند. تقریباً در سال ۲۴۶ قبل از میلاد، چین را به ایالت کوچکی تقسیم کردند. پادشاه شی هوانگ تی (shin huang TI) قسمت‌های مختلف چین را با هم متحد ساخت. در شمال این امپراطوری مغول‌ها زندگی می‌کردند. از ترس اینکه مبادا آنها در هر زمان به چین حمله‌ور شوند، پادشاه برای حفاظت کشور در مقابل خطر دستور داد تا دیوار بزرگ چین را بنا کنند؛ بنابراین دیواری ساختند که از شای کوان (shahi kuan) در خلیج پوای (pohai) شروع شده و به چایکومان (chai kuman) در کانسو (kansu) می‌رسید. سربازان گشتی از طریق جاده‌ای که در امتداد دیوار بود علامتهایی را به سرعت ارسال می‌کردند.

هیچ‌کدام از پادشاهان با ساخت دیوار به هدف خود نرسیدند. چون دیوار در جاهای زیادی شکست و مغولها فرصت یورش به چین را پیدا کردند. ممکن بود ساختن دیوار بزرگ هرگز عملی نشود، اما آنها توانستند آن را بسازند.[۱]

گردشگری[ویرایش]

گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می‌کنند. حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی‌دهند.

برخی از بخش‌های دیوار چین بخوبی حفظ شده‌است از جمله دیوار «بادلینگ» در نزدیکی بیجنیگ دیوار «سی ما تای»، دیوار «موتیان یو»، دروازه‌شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می‌شود و دروازه «جایوگوان» در انتهای غرب در گان سو، این بخش‌ها همچنین از مکان‌های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می‌کنند.

دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است. سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان «سمبل ملیت چین» در فهرست میراث جهانی ثبت شد.

تصورات اشتباه[ویرایش]

یک تصویر ماهواره‌ای از یک قسمت از دیوار چین، که به صورت قطری از پایین سمت چپ به بالا سمت راست کشیده شده‌است (با رودخانه‌ای که از بالا سمت چپ به پایین سمت راست کشیده شده اشتباه نشود. (ناحیه ثبت شده ۱۲×۱۲ کیلومتر است)

این ادعا که این دیوار تنها پدیده انسانی است که از فضا قابل رویت می‌باشد، بارها تکذیب شده‌است ولی هنوز در باور عوام جا دارد.[۲] در واقع بسیاری از پدیده‌های انسان‌ساز، به خصوص در نور شب از فضا قابل رویت هستند اما تشخیص دیوار چین با چشم غیر مسلح از هر نقطه‌ای در مدار زمین کاملاً غیرممکن است.[۳]

هیچ‌کدام از فضانوردان آپولو این ادعا را مطرح نکرده‌اند و حتی فضانوردانی که در مدار زمین می‌چرخند نیز به سختی می‌توانند چنین ادعایی مطرح سازند. گفته می‌شود که این تصور چند دهه قبل از اولین فرود بر سطح ماه توسط ریچارد هالیبرتون مطرح گردیده‌است. از یکی از فضانوردان نقل شده‌است که "دیوار چین از ارتفاع حدود ۱۸۰ مایلی ناپدید می‌شود."[۴]


سین تیا کشیشیان
۲۵ آذر ۹۳ ، ۱۰:۵۵

برج کج پیتزا

برج کج پیزا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مختصات۴۳°۴۳′۲۴″ شمالی ۱۰°۲۳′۳۹″ شرقی

برج پیزا
تندیس برج پیزا در مجموعه ی جهان نماملایر ایران
برج پیزا

برج کج پیزا (به ایتالیایی: Torre pendente di Pisa) واقع شده در شهر پیزا در ایتالیا، با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی از مشهورترین آنها در کل جهان می‌باشد.


تاریخ[ویرایش]

این برج با۵۶٫۷۰ متر ارتفاع و ۱۴۵۰۰ تن وزن در توسکانی ایتالیا واقع است. آغاز ساخت این برج در دوره رنسانس در ۹ آگوست ۱۱۷۳ به انجام رسید. گفته می‌شود در آن دوره، ثروتمندان ایتالیا و طبقه اشراف برای رقابت با یکدیگر مشهورترین هنرمندان و معماران را مأمور ساختن شاهکارهای معماری می‌کردند.

در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد که برج سینت مارک را تحت تأثیر قرار دهد. پس از آن که پایه‌های بنا حفر شد، معماری کار آزموده به نام دیوتیسالوی که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را بنا نهاد. اما چند سال پس از شروع ساخت آن، هنگامی که تنها سه طبقه پایینی آن به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برسد، این برج خمیدگی خودش به سمت جنوب‌شرقی را نشان داده بود. پس از آن ساخت این برج به مدت ۱۰۰ سال متوقف شد.

در سال ۱۲۳۴ از معمار دیگری به نام بونانّو پیزانو خواسته شد تا ساختمان برج را تمام کند. او چهارمین سقف بنا را به پایان رساند و آن را نیمه تمام گذارد و چهار طبقه بعدی آن با همان تمایل به خمیدگی به پایان رسید. سپس معمار دیگری رشته کار را بدست گرفت و طبقات پنجم و ششم را تمام کرد، اما پایه اصلی همچنان منحرف می‌شد.

تقریباً صد سال بعد، معماری به نام جووانی پیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند و ناقوسهای برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.

این برج با زاویه ۶٫۳ درجه نسبت به زوایه قائم توانسته قدرت جرمی خود را در مقابل نیروی گرانشی مرکزی حفظ کند. در صورتی که معماران می‌توانستند این نوع حالت را حفظ کنند این برج با توجه به نوع زمینی که بر روی آن قرار داشت می‌توانست تا زاویه ۶٫۸ درجه نیز کج شود اما به دلیل نصب شدن یک لوستر تمام فلزی ۱٫۲ تنی این موضوع تا حد زیادی تحت‌الشعاع قرار گرفت و حال بسیاری از معماران در این فکر هستند که بازوهای مقاومتی بر روی آن برای حفظ قدرت نگاهدارنده آن تعبیه نمایند.

بدین ترتیب در سال ۱۳۵۰، یعنی پس از ۱۷۶ سال، ساختمان برج به ارتفاع ۵۶٫۷۰ متر با تعداد ۷ زنگ در بالای آن به وزن بیش ۲۹ تن، پایان یافت. از آن زمان تا کنون و در مدت ۷٫۵ قرن مدام به انحراف این برج افزوده شده و در حال حاضر ۲/۴ متر از خط اصلی خود انحراف پیدا کرده‌است.

این برج ۵۵ متر بلندی و هفت ناقوس داشت، که به علت خطر ریزش آن، ناقوس‌های آن به صدا در نمی‌آمدند. در آن ۳۰۰ پله نصب شده‌است و ضخامت پی‌های برج در حدود ۵ متر است که روی ماسه، کار گذاشته شده‌اند. عده‌ای معتقد هستند همین امر سبب کج شدن برج شده‌است. کارشناسان می‌گویند علت اصلی انحراف برج مربوط به خاک زیربنای آن است که دارای ساختمان اسفنجی می‌باشد. این منطقه از شن و خاک و رس آبرفتی حاوی ۶۰ درصد آب تشکیل شده و در حقیقت بنای برج روی یک زمین باتلاقی ساخته شده‌است.

انفجار بیش از یک هزار بمب در جنگ جهانی دوم در این شهر و وقوع حدود ۱۰۰ زلزله خفیف و شدید در این منطقه، نتوانسته‌است برج کج را به زمین بیندازد و این برج هنوز هم به خمیدگی خود ادامه می‌دهد. کل انحراف برج ۲/۴ متر است که ۳۰ سانتیمتر این کجی، مربوط به ۱۰۰ سال اخیر است. این برج هر سال ۲٫۵ سانتیمتر به سمت زمین کج می‌شود و گفته می‌شود احتمالاً تا ۸۰ سال دیگر سقوط خواهد کرد.

بر طبق یک افسانه گالیلئو گالیله که خود نیز یک پیزایی بود، آزمایش‌هایش در مورد سقوط آزاد را در طبقات بالای این برج انجام داده‌است.

بر اساس گفته‌های ناموثق منشی گالیله ۲ گلوله با جرم‌های متفاوت را از بالای این برج به طور همزمان رها کرد تا این نظریه که سرعت سقوط اجسام از جرمشان مستقل است را ثابت کند!

برج پیزا که یک اثر هنری نیز هست ساختنش ۱۷۷ سال بطول انجامید و اولین طبقهٔ آن در سال ۱۱۷۳ ساخته شد که از سنگ مرمر سفید با ستون‌های بزرگ و زیبا بود و به قوسهایی منتهی می‌شد. در سال ۱۱۷۸ بعد از آنکه کار طبقهٔ سوم به اتمام رسید به علت پی ناپایدار و ضعیفش برج نشست کرد و پس از آن ساخت و سازش قریب به یک قرن متوقف شد. در این سال‌ها برج پیزا در گیر جنگ‌های جنوا، لوکا و فلورانس بود و فقط در سال ۱۱۹۸ به طور موقت ساعتهایی را در طبقهٔ سوم آن نصب کردند.

مهندسین آن زمان برای آنکه بتوانند کج بودن برج را جبران کنند یک طرف از طبقات آن را از طرف دیگر بلندتر ساختند اما برج به طرف دیگر خم شد. در سال ۱۲۸۴ ساخت برج دوباره متوفق شد تا سال ۱۳۱۹ که طبقهٔ هفتم آن را کامل کردند. در سال ۱۳۷۲ شخصی به نام توماس آندره پیزانو هفت زنگ به سبک رومی را برای این برج طراحی کرد که هر کدام از آنها گویای یک نت موسیقی است. نام و وزن هر کدام از زنگها به شرح زیر است:

+) زنگ اول: L’assuna با وزن ۳۶۲۰ کیلوگرم +) زنگ دوم: Crocifisso با وزن ۲۴۶۲ کیلوگرم +) زنگ سوم: san ranieri با وزن ۱۴۴۸ کیلوگرم +) زنگ چهارم: La Terza با وزن ۳۰۰ کیلوگرم +) زنگ پنجم: La Pasquereccia یا La Giustizia (از عید پاک می‌آید زیرا در عید پاک از آن استفاده می‌کردند) با وزن ۱۰۱۴ کیلوگرم +) زنگ ششم: Vespruccio با وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم +) زنگ هفتم: Dal Pozzo با وزن ۶۵۲ کیلوگرم (در آواخر قرن ۱۸ زنگ جدیدی را بجای این زنگ که شکسته بود قرار دادند)

این برج به این ترتیب، به نشان اصلی شهر پیزا تبدیل شد و سال ۱۹۸۷ نیز توسط یونسکو به میراث فرهنگی پیوست.

از ۷ ژانویه ۱۹۹۰ بازدید از این برج توسط توریستان ممنوع شد. چون خطر ریزش آن افزایش پیدا کرده بود. پس از ۱۲ سال و کمی راست‌سازی برج از ۱۵ دسامبر ۲۰۰۱، دیدار از این برج ۱۴،۵۰۰ تُنی مجدداً توسط بازدیدکنندگان آزاد شد.

سین تیا کشیشیان
۲۵ آذر ۹۳ ، ۱۰:۵۲

بزرگترین کتاب دنیا

بزرگ‌ترین کتاب جهان در کتاب گینس
این کتاب که درباره کشور بوتان در هیمالیاست، در رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسیده است. اندازه‌های این کتاب عظیم‌الجثه 52/1 متر در 13/2 متر و وزن آن 5/60 کیلوگرم است
بزرگ‌ترین کتاب جهان که نام آن در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده در ماساچوست نگهداری می‌شود.

به گزارش ایبنا به نقل از آکتوالیته، بزرگ‌ترین کتاب جهان اثری از میشائل هاولی است که اکنون در ماساچوست آمریکا نگهداری می‌شود.

این کتاب که درباره کشور بوتان در هیمالیاست، در رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسیده است. اندازه‌های این کتاب عظیم‌الجثه 52/1 متر در 13/2 متر و وزن آن 5/60 کیلوگرم است.

نام این کتاب «بوتان: ادیسه تصویری در گذار از میان آخرین پادشاهی در هیمالیا» و شامل نقشه‌ها و عکس‌هایی از مناظر، معماری و تصاویر اشخاص در بوتان و از ساکنان آن است.

کار اصلی برای تهیه این کتاب توسط یکی از برجسته‌ترین آتلیه‌های صحافی در جهان در ماساچوست به نام «صحافی آکمه» انجام شده است. در صورت تمایل به تهیه کتاب، امکان خرید آن برای مشتریان علاقه‌مند نیز فراهم است. این کتاب شامل 112 صفحه و برای چاپ آن نیاز به کاغذی به اندازه یک زمین فوتبال آمریکایی و 7/3 لیتر جوهر است.

البته قیمت چنین کتابی بدون شک کمتر از 30 هزار دلار آمریکا نخواهد بود.

در همین راستا خبرگزاری ایرنا در 12 مهر در خبری با عنوان "بزرگترین کتاب دنیا رونمایی شد" آورده بود بزرگترین کتاب دنیا از لحاظ سایز و وزن با نام "نیلوفرانه" در یکی از مساجد تهران رونمایی شد. حسین روزبهانی مسوول گردآوری این کتاب ، "نیلوفرانه" را منحصر به فرد خوانده بود و درباره ویژگی های این کتاب گفته بود: وزن کتاب در حدود هزار کیلو و ابعاد هر ورق آن 2 در 3 متر است و در حدود 600 صفحه که جلد آن از جنس چرم اعلام می باشد. جنس این کتاب از پلاستیک است و ماندگاری آن تقریبا بالای 100 سال و در برابر باران و سرما مقاوم است.
سین تیا کشیشیان
۲۵ آذر ۹۳ ، ۰۹:۲۶

کاغذ

کاغذ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک دسته کاغذ
اندازه‌های استاندارد کاغذ

کاغَذ مادّه‌ای است پهن و نازک که از فشردن الیاف موادی مانند خمیر چوب، برنج یا کتان درست می‌شود و بیش‌تر برای نوشتن و نقاشی به کار می‌رود. با این همه، از کاغذ برای بسته‌بندی (مانند کاغذ کادو)، آرایش درونی ساختمان، صافی‌های صنعتی و پژوهشی و کارهای دیگر نیز بهره می‌گیرند.

پیشینه[ویرایش]

نوشتار اصلی: تاریخچهٔ کاغذ

چینی‌ها نخستین مردمانی بودند که بیش از ۲ هزار سال پیش، کاغذهایی مانند کاغذهای امروزی ساختند. ایرانیان مسلمان شیوه ساختن کاغذ را در سده نخست پس از اسلام از چینی‌ها آموختند و آن را بهبود بخشیدند. شهر سمرقند برای سال‌ها بزرگ‌ترین مرکز ساختن و خرید و فروش کاغذ بود. سپس، در شهرهای دیگر، از جمله بغداد، دمشق، قاهره، مراکش، جزیره سیسیل و شهرهای مسلمان نشین اسپانیا، کارخانه‌های کاغذسازی به راه افتاد. یافته‌های باستان شناسی نشان می‌دهند که از قرن اول میلادی، در چین کاغذ وجود داشته‌است. در سال ۱۰۵ میلادی، یکی از درباریان، ماده جدیدی را برای امپراتور توصیف کرد که از پارچه‌های کهنه، پوست درختان، کنف و علف تهیه می‌شد وروی آن می‌نوشتند. به مرور زمان، شیوه تهیه کاغذ بهتر شد و ان را با الیاف گیاهانی مانند خیزران می‌ساختند. عرب‌ها این محصول را به اروپا بردند و در سال ۱۱۵۰ میلادی، غربیان نخستین کاغذ سازی را در اسپانیا بنا کردند. ماشین تولید انبوه کاغذ را چینی‌ها اختراع کردند. نخستین اسکناس نیز در سال ۱۰۲۴ میلادی در چین تهیه و مبادله شد.

ساخت کاغذ[ویرایش]

الیافی که در ساخت کاغذ بکار می‌رود معمولاً طبیعی و شامل سلولوز است. و به دو روش شیمیایی و فیزیکی است.

پیرامون واژه[ویرایش]

کاغد یا کاغذ کلمه‌ای است پارسی[۱][۲] و ذکر این لغت یا «ورق» در کتب قدیمیه عربی بسیار فراوان دیده می‌شود. خمیر کاغذ بیشتر از چوب سوزنی برگان ساخته می‌شود (به دلیل داشتن الیاف طولانی تر)

کاغذ یکی از فراورده‌های مهم چوب است. برای ساختن کاغذ ابتدا تنه درخت را به وسیله دستگاه خردکن به خورده چوب تبدیل می‌کنند. سپس خرده چوب‌ها را به وسیله مواد شیمیایی و روشهای مختلف در برج پخت خمیر تجزیه می‌کنند و از آنها الیاف سلولوزی به دست می‌آید که خمیر کاغذ نامیده می‌شود. از درهم رفتن الیاف سلولوزی و بعد از پرس آنها ورقه کاغذ ساخته می‌شود.

انواع برش کاغذ[ویرایش]

کاغذ از نظر برش طبق استانداردهای مختلف طبقه‌بندی می‌شود. یکی از مهمترین طبقه‌بندی‌های بین‌المللی استاندارد A می‌باشد. در این استاندارد از A0 که بزرگترین سایز است هرچه عدد بزرگتر می‌شود ابعاد کاغذ نصف می‌گردد بطوریکه

سین تیا کشیشیان
۲۵ آذر ۹۳ ، ۰۹:۲۳

هنر

از بالا چپ جهت عقربه ساعت:یک پرتره از خود توسطونسان ونگوگ، یک مجسمه آفریقایی، نقاشی زاده شدنونوس از ساندرو بوتیچلی، شیر ژاپنی (شیشا)

هنر مجموعه‌ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی و یا به منظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق می‌شوند.

از مهم‌ترین رشته‌های هنری می‌توان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیس‌گری، عکاسی و چاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر ورقص)، موسیقی، ادبیات (شعر و داستان)، سینما و معماری اشاره کرد.


واژه‌شناسی

واژهٔ هنر در زبان سانسکریت، ترکیبی از دو کلمه سو به معنی نیک و نر یا نره به معنای زن و مرد است. در زبان اوستایی حروف "سین"به"ها" تبدیل شده و واژه هونر ایجاد گشته است که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی (هنر) درآمده است که به معنای انسان کامل و فرزانه است.[نیازمند منبع] بریتانیکا هنر را به عنوان« استفاده توانایی و تخیل در خلق آثار زیبا، محیطی و یا تجاربی که می توان با دیگران تقسیم شود» تعریف می کند.

در ادبیات ایران در دورهٔ اسلامی این معنا دوباره دگرگون شد، و هنر به معنای کمال، فضیلت، هوشیاری، فضل، تقوی، دانش و کیاست و... به کار رفت، که دارای بار معنایی عام بود:

  • به دشمن نمایم هنر هرچه هست/ز مردی و پیروزی و زور دست
  • چون غرض آمد هنر پوشیده شد/صد حجاب از دل به سوی دیده شد

هنرهای زیبا[ویرایش]

نوشتار اصلی: هنرهای زیبا
برج برادوی در ووسترشایر،انگلستان، نمونه‌ای کلاسیک از سازه تزئینی.

تقسیم‌بندی‌های هنر متنوع است؛ یکی از آن‌ها در حالت کلی آثار هنری را به دو دستهٔ هنرهای زیبا و هنرهای کاربردی تقسیم می‌کند:

  • هنرهای کاربردی: منظور از هنرهای مفید هنرهایی است که نخست کارکرد و سودمندی آن‌ها اهمیت دارد و هدف از خلقشان کاربردشان بوده‌است. مانندxvjhnetyjh: طراحی خودرو، معماری، طراحی صنعتی.
  • هنرهای زیبا: منظور از هنرهای زیبا هنرهایی است که تنها به دلیل زیبا بودنشان خلق شده‌اند. به عبارتی «نه به خاطر چیزی دیگر، بلکه به خاطر خودشان به وجود آمده‌اند». مانند: نقاشی، مجسمه‌سازی، موسیقی، رقص.[۱]

واژه هنر امروزه در زبان فارسی در معنایی متفاوت از گذشته به کار می‌رود و بیشتر منظور از آن اشاره به نتیجه خلق انسان‌ها در زمینه هنرهای زیبا است. معنای این واژه امروز معادلی برای واژه هنرهای زیبا در زبان انگلیسی است. به طور سنتی مجموعه هنرهای زیبا به ۷ دسته تقسیم می‌شوند:

  1. موسیقی
  2. هنرهای دستی: مجسمه سازی، شیشه گری، و ...
  3. هنرهای ترسیمی: نقاشی، خطاطی، عکاسی و ...
  4. ادبیاتشعر، داستان، نمایشنامه، فیلمنامه و نثر
  5. معماری
  6. رقص و حرکات نمایشی
  7. هنرهای نمایشیسینما، تئاتر و ...

وجوه مشترک آثار هنری عبارت‌اند از:

  • تخیل به عنوان مهم‌ترین عامل در شکل‌گیری اثر هنری است
  • همه آثار هنری از عاطفه و احساس هنرمند سرچشمه می‌گیرند نه از تفکر منطقی و عقلانی او
  • چندمعنایی بودن و منشور مانندی، وجه اشتراک سوم تمام آثار هنری است.

این جنبه از خصایص آثار هنری، در واقع از دو ویژگی قبلی که برشمردیم، نتیجه می‌شود. بدین معنی که هر پدیده‌ای که عنصر اصلی سازنده آن تخیل و عاطفه باشد، بی شک نمی‌تواند معنایی منجمد و تک بعدی داشته باشد. از این روست که هر کس در برابر آثار هنری می‌ایستد؛ دریافت و استنباط خاصی دارد. آثار هنری بسادگی میتوانند بیان کننده زیبایی حقیقی یا احساسات باشند. تغییری که هنر بر روح انسان می‌گذارد تغییری عمیق و ماندگار و طولانی‌تر است. در نتیجه هر گاه خواهان اثرگذاری ماندگار باشیم، می‌توانیم از هر یک از رشته‌های هنری به فراخور نیازمان بهره ببریم. همانطور که در روانشناسی این بحث به اثبات رسیده‌است، جهان از مجموعه‌ای از افراد تشکیل شده‌است، پس اگر بخواهیم در سریعترین حالت بر تعداد زیادی از افراد تاثیرگذاری داشته باشیم می‌توانیم از اسباب هنر استفاده کنیم، که هنر موسیقی و هنرهای نمایشی چون از طریق حس شنوایی و حس بینایی به سرعت درک می‌شوند، می‌توانند توام با یکدیگر به سرعت و در بعد جهانی تاثیری ژرف، عمیق، ماندگار و طولانی در جوامع به وجود می‌آورند.

هنرهای صناعی

هنرهای صناعی یا سنتی، هنرها و صنایع ظریفه‌ای هستند که در طول سده‌های متمادی با حفظ ریشه‌ها و سنت‌های خود رشد کرده مراحل شکل‌گیری خود را گذرانده یا می‌گذرانند.

هنرهای سنتی ایران را می‌توان به گروه‌های زیر تقسیم کرد:

صنایع مستظرفه

صنعت و صنایع مستظرفه مقیاسی برای سنجیدن درجه ی تکامل معنوی و روحی یک ملت است. در این جهان میان هزاران محسوسات که ما در زیر نفوذ حواس پنجگانه ی خود از وجود و چگونگی آنها باخبر می شویم؛ بعضی چیزها هست که ما بی‌اختیار آنها را بیشتر دوست می داریم. روح ما و قلب ما مجذوب آنها می شود بدون آنکه از آنها یک فایده ی عملی و آنی برای ما حاصل گردد. مثلا وقتی که در جلوی یک پرده ی نقاشی که ثمره ی قوای دماغی و روحی یک صنعتکار را نشان می دهد می‌ایستیم ساعتها مشغول تماشای آن و غرق حیرت و تعجب می شویم.[۲]

که بجز موارد بالا همه آثار هنری را شامل می‌شود. هنر مقدس همواره دو غایت بنیادى داشته است. اول زیبایى صورت عبادات و دوم نگهبانى و حفاظت از آن. دومین ممیزه هنر مقدس بدان حقیقت رجوع می کند که اسلام صرف زیبایى را مطلوب تلقى نکرده، بلکه زیبایى را با کمال مورد تامل قرار می دهد. آنچه منشا نقوش پراکنده و مایه پراکندگى خاطر است در قلمرو هنر اسلامى نفى مىشود، از اینجا هرگونه آرایش زرین یا جامه‌هاى فاخر در عبادات طرد می گردند.

به تعبیر بورکهارت آداب دینى هنر الهى است. از آنجا که گونه‌اى جلوه‌گرى و سمبولیسم در سطحى از شکلها و حالتهاى آدمى براى جستجوى راهى به ماوراى همه مظاهر واعیان وجود است. درمسیحیت این آداب نیایشى است -مانند عشاى ربانى و آداب خاص مسیحى- متضمن هنر مقدس یعنى معمارى و شمایل نگارى مسیحى که ازبرجسته‌ترین مظاهر هنر مسیحى هستند. با توجه به معناى ذاتى عبادات اسلامى، و هنری که به زیبا کردن آن متوجه است، در عالم اسلامى به گونه‌اى دیگر فیضان و انعکاس هنری آداب دینى را می بینیم، یعنى جدا از مفهوم شمایل نگارى در عبادات مسیحى که درضمن نوعى هنر تلقى می شود.[۳] معمولاً از عبارت هنرهای صناعی برای بیان آن بخش از صنایع دستی که بیش از فن به هنر وابسته‌اند استفاده می‌شود.


سین تیا کشیشیان